Pink Slip - Emery

This town ain’t big enough for both of us

So don’t sleep on the things that my hands have done

The flora and the fire keep lighting up the distance

Careful with your mouth don’t let it run

Out of sight, out of mind

Dug my heels into the earth

It was safe, it was mine, but this is where the way turns

Take it while you get it, toss this and forget it

As you swallow your seat and son

You’re plagued with pride of fathers

Long since dead behind you

Careful with your feet don’t let them run

To question yourself the cursed will stay away

You can camouflage, you can lock up, and you can stow away.

But it is to

question one’s self in a hideout to leave the cover, the cursed will stay away.

And in my hard heart I tried to block out and to blot out and obstruct the

clouds.

But the shroud, the bell, the blanket and the envelope will eclipse

them now

Forget what you left, this part is never easy

Standing where the water meets the shore you feel the sun

Touch your face and leave its mark with nowhere left to run

To hide your shaking hands and words that swore this was the day

You never feel as weak as when the answers go away

I was caught in the current;

it’s a lesson, and I’ve learned it

The teacher left scars on our fists

I’m the worst, I’m the worst, just please leave me here

There’s pain we never speak of, second guess the ones that we love

And the last thing you want is for your last words to sound so scared,

but you find yourself here, alone and scared

Will they leave You here, Will You leave me here?

The best part of that

Is I want it back

(From the hands of my mother to the hands of a girl)

The best things to say

I want to say

(I never wanted to say, but I had to)

That all this time I was wrong

(From the hands of my mother to the hands of the world)

(And I’ll take your blame but it was always you)

The water’s deep

As they find their sleep

(From the hands of my mother to the hands I see before me)

And I begged for less

But I second guessed

That you would come

(We left after morning)

(Could I part this deep)

After me

(As you called to your name)

The past still waits

It’s the pain we never speak of

To catch my eye

Second guess the ones that we love

And I never stopped

All the words and our confessions

To question

I never thought that I should question

To question why

Deze stad is niet groot genoeg voor ons allebei

Dus slaap niet over de dingen die mijn handen hebben gedaan

De flora en het vuur blijven de afstand verlichten

Pas op met je mond, laat het niet lopen

Uit het oog uit het hart

Mijn hielen in de aarde gegraven

Het was veilig, het was van mij, maar dit is waar de weg keert

Neem het terwijl je het krijgt, gooi dit weg en vergeet het

Terwijl je je stoel en zoon inslikt

Je wordt geplaagd door trots van vaders

Lang geleden dood achter je

Pas op met je voeten, laat ze niet rennen

Om jezelf in vraag te stellen, zullen de vervloekten wegblijven

Je kunt camoufleren, je kunt opsluiten en je kunt opbergen.

Maar het is om

jezelf ondervragen in een schuilplaats om de dekking te verlaten, de vervloekten zullen wegblijven.

En in mijn harde hart probeerde ik te blokkeren en uit te wissen en te belemmeren de

wolken.

Maar de lijkwade, de bel, de deken en de envelop zullen verduisteren

ze nu

Vergeet wat je hebt achtergelaten, dit deel is nooit gemakkelijk

Staande waar het water de kust ontmoet, voel je de zon

Raak je gezicht aan en laat zijn sporen achter met nergens meer om te rennen

Om je trillende handen en woorden te verbergen die zwoeren dat dit de dag was

Je voelt je nooit zo zwak als wanneer de antwoorden wegvallen

Ik zat gevangen in de stroming;

het is een les, en ik heb het geleerd

De leraar heeft littekens op onze vuisten achtergelaten

Ik ben de ergste, ik ben de ergste, laat me alsjeblieft hier achter

Er is pijn waar we nooit over praten, denk ten tweede aan degenen waar we van houden

En het laatste wat je wilt is dat je laatste woorden zo bang klinken,

maar je bevindt je hier, alleen en bang

Zullen ze je hier achterlaten, laat je me hier achter?

Het beste deel daarvan

Wil ik het terug?

(Van de handen van mijn moeder tot de handen van een meisje)

De beste dingen om te zeggen

Ik wil zeggen

(Ik wilde het nooit zeggen, maar het moest)

Dat ik al die tijd het bij het verkeerde eind had

(Van de handen van mijn moeder tot de handen van de wereld)

(En ik neem jouw schuld op je, maar jij was het altijd)

Het water is diep

Terwijl ze hun slaap vinden

(Van de handen van mijn moeder tot de handen die ik voor me zie)

En ik smeekte om minder

Maar ik vermoedde dat

Dat je zou komen

(We vertrokken na de ochtend)

(Kan ik dit diep scheiden)

Na mij

(Zoals je je naam riep)

Het verleden wacht nog steeds

Het is de pijn waar we nooit over praten

Om mijn aandacht te trekken

Raad eens degenen waar we van houden

En ik ben nooit gestopt

Alle woorden en onze bekentenissen

Vragen

Ik had nooit gedacht dat ik me zou afvragen

Om te vragen waarom