Curbside Goodbye - Emery

You’ve buried me here

And I can’t turn off my eyes, only sinking.

You’ve hidden the keys to sleep.

The sweet careful lines we’ve crossed

And now we never can go back.

This is what I felt, just being myself,

But I know that you wouldn’t stay.

Standing at my car with my reasons spent,

As you drove and made your escape.

The silence crushing me, like I swore it would,

And I’m left watching…

Red lights fading out

(I refuse to accept these excuses you’re making)

As you drive back to your house

(To save yourself from taking blame the only reason that you came at all).

I’m here sinking and now we never can go back.

I chose every word that I knew would hurt but that was a poor choice at best.

This weak disguise, your careless replies that you made at my expense.

You swore this was right,

It was better that you’re leaving but I’m here with…

Red lights fading out

(I refuse to accept these excuses you’re making)

As you drive back to your house

(To save yourself from taking blame the only reason that you came at all)

And I’m here with my curbside goodbye.

This sting in my eyes won’t leave me tonight

As I stay awake to watch the day start without you.

I’m here sinking, now we can never go back.

My foundation crippled and cracked.

Broken, severed, bleed out the hurt.

Two people dissolve into words.

Red lights fading out as you drive back to your house.

The way I’ve gone a hundred times before,

But now I’m left behind to make all of this make sense.

And now your voice is haunting me,

Just out of reach, it buries me.

Is this the better off that you meant?

The way I’ve gone a hundred times before,

But now I’m left behind to make all of this make sense.

And now your voice is haunting me,

Just out of reach, it buries me,

It buries me

I’m here sinking, we never can go back.

Je hebt me hier begraven

En ik kan mijn ogen niet uitschakelen, ik zak alleen weg.

Je hebt de sleutels om te slapen verborgen.

De zoete zorgvuldige lijnen die we hebben overschreden

En nu kunnen we nooit meer terug.

Dit is wat ik voelde, gewoon mezelf zijn,

Maar ik weet dat je niet zou blijven.

Staande bij mijn auto met mijn redenen besteed,

Terwijl je reed en ontsnapte.

De stilte verpletterde me, zoals ik zwoer dat het zou,

En ik blijf kijken...

Rode lichten vervagen

(Ik weiger deze excuses die u maakt te accepteren)

Terwijl je terugrijdt naar je huis

(Om jezelf te behoeden voor het nemen van de schuld van de enige reden waarom je überhaupt kwam).

Ik ben hier aan het zinken en nu kunnen we nooit meer terug.

Ik koos elk woord waarvan ik wist dat het pijn zou doen, maar dat was op zijn best een slechte keuze.

Deze zwakke vermomming, je onzorgvuldige antwoorden die je op mijn kosten maakte.

Je zwoer dat dit klopte,

Het was beter dat je wegging, maar ik ben hier met...

Rode lichten vervagen

(Ik weiger deze excuses die u maakt te accepteren)

Terwijl je terugrijdt naar je huis

(Om te voorkomen dat u de schuld op u neemt, de enige reden waarom u überhaupt gekomen bent)

En ik ben hier met mijn afscheid.

Deze prikkel in mijn ogen zal me vanavond niet verlaten

Terwijl ik wakker blijf om de dag zonder jou te zien beginnen.

Ik ben hier aan het zinken, nu kunnen we nooit meer terug.

Mijn basis was kreupel en gebarsten.

Gebroken, afgehakt, de pijn wegbloeden.

Twee mensen lossen op in woorden.

Rode lichten doven als je terugrijdt naar je huis.

Zoals ik honderd keer eerder ben gegaan,

Maar nu blijf ik achter om dit allemaal logisch te maken.

En nu achtervolgt je stem me,

Net buiten bereik, het begraaft me.

Is dit beter af dan je bedoelde?

Zoals ik honderd keer eerder ben gegaan,

Maar nu blijf ik achter om dit allemaal logisch te maken.

En nu achtervolgt je stem me,

Net buiten bereik, het begraaft me,

Het begraaft me

Ik ben hier aan het zinken, we kunnen nooit meer terug.