In Fondo Non C'è - Elodie

In fondo non c'è

Non c'è niente che mi parli di te

Costruire, inventare, cambiare

Non importa quante volte lo dovrò rifare

Cosa vuoi che sia?

C’eravamo promessi di portarci via

Ma le parole non sanno ascoltare

Tutte le cose che abbiamo paura di dire

E fare finta che sia

Che sia per te

E non dirti quante cose si distruggono

E che non serva poi il coraggio per poterlo fare

Non c'è niente

Che parli per sempre

Di tutta questa nostalgia, degli anni persi a buttarsi via

Le notti in bianco quando ero stanca e volevo solo che fossi mio

Il fondo dov'è?

È dove non riesco a ritrovare te

Bastasse il tempo a lasciarmi guarire

Avrei la calma di chi sa aspettare

E fare finta che sia

Che sia per te

E non dirti quante cose si distruggono

E che non serva poi il coraggio per poterlo fare

Non c'è niente

Che parli per sempre

Di tutta questa nostalgia, degli anni persi a buttarsi via

Le notti in bianco quando ero stanca e volevo solo che fossi mio

Non c'è niente

Che parli per sempre

Di tutta questa nostra follia, ma com’eri bello quando andavi via?

Ed ora sono soltanto stanca, ma voglio ancora che tu sia mio

Ah, ah

Ah, ah

Ah, ah

Ah, ah

In principe is er geen

Er is niets dat me over jou vertelt

Bouwen, uitvinden, veranderen

Het maakt niet uit hoe vaak ik het opnieuw moet doen

Wat wil je dat het wordt?

We hadden beloofd ons mee te nemen

Maar woorden weten niet hoe ze moeten luisteren

Alle dingen die we bang zijn om te zeggen

En doen alsof het zo is

Moge het voor jou zijn

En vertel jezelf niet hoeveel dingen er vernietigd worden

En dat je geen moed nodig hebt om het te kunnen

Er is niks

Dat je voor altijd spreekt

Van al deze nostalgie, van de verloren jaren in jezelf weggooien

Slapeloze nachten toen ik moe was en gewoon wilde dat je de mijne was

Waar is het fonds?

Het is waar ik je niet kan vinden

Tijd was genoeg om me te laten genezen

Ik zou de rust hebben van iemand die weet hoe hij moet wachten

En doen alsof het zo is

Moge het voor jou zijn

En vertel jezelf niet hoeveel dingen er vernietigd worden

En dat je geen moed nodig hebt om het te kunnen

Er is niks

Dat je voor altijd spreekt

Van al deze nostalgie, van de verloren jaren in jezelf weggooien

Slapeloze nachten toen ik moe was en gewoon wilde dat je de mijne was

Er is niks

Dat je voor altijd spreekt

Van al die waanzin van ons, maar hoe mooi was je toen je wegging?

En nu ben ik gewoon moe, maar ik wil nog steeds dat je de mijne bent

Ah, ah

Ah, ah

Ah, ah

Ah, ah