Gentle Arms Of Eden - Ellis Paul, Vance Gilbert

On a sleepy endless ocean when the world lay in a dream

There was rhythm in the splash and roll, but not a voice to sing

So the moon shone on the breakers and the morning warmed the waves

Till a single cell did jump and hum for joy as though to say

This is my home, this is my only home

This is the only sacred ground that i have ever known

And should i stray in th dark night alone

Rock me goddess in the gentle arms of eden

Then the day shone bright and rounder til the one turned into two

And the two into ten thousand things, and old things into new

And on some virgin beach head one lonesome critter crawled

And he looked about and shouted out in his most astonished drawl

This is my home …

Then all the sky was buzzin and the ground was carpet green

And the wary children of the wood went dancin in between

And the people sang rejoicing when the field was glad with grain

This song of celebration from their cities on the plain

This is my home …

Now there’s smoke across the harbor, and there’s factories on the shore

And the world is ill with greed and will and enterprise of war

But i will lay my burden in the cradle of your grace

And the shining beaches of your love and the sea of your embrace

This is my home …

Op een slaperige eindeloze oceaan toen de wereld in een droom lag

Er zat ritme in het spatten en rollen, maar geen stem om te zingen

Dus de maan scheen op de branding en de ochtend verwarmde de golven

Tot een enkele cel sprong en neuriede van vreugde alsof hij wilde zeggen:

Dit is mijn huis, dit is mijn enige huis

Dit is de enige heilige grond die ik ooit heb gekend

En moet ik alleen in de donkere nacht ronddwalen?

Schommel me godin in de zachte armen van Eden

Toen scheen de dag helderder en ronder totdat de ene in twee veranderde

En de twee in tienduizend dingen, en oude dingen in nieuwe

En op een maagdelijk strandhoofd kroop een eenzaam beestje

En hij keek om zich heen en schreeuwde het uit in zijn meest verbaasde lijzige

Dit is mijn huis …

Toen zoemde de lucht en de grond was tapijtgroen

En de op hun hoede zijnde kinderen van het bos gingen ertussen dansen

En de mensen zongen van vreugde toen het veld blij was met graan

Dit lied van de viering van hun steden op de vlakte

Dit is mijn huis …

Nu is er rook aan de overkant van de haven en zijn er fabrieken aan de kust

En de wereld is ziek van hebzucht en wil en oorlogszuchtigheid

Maar ik zal mijn last in de wieg van uw genade leggen

En de stralende stranden van je liefde en de zee van je omhelzing

Dit is mijn huis …