Never Lived At All - Ellis Paul

Becky’s playing a piece by Gershwin on her old piano

She’s been playing since her childhood, «Too long to recall…»

But the chords that fall from her fingertips, are the same

She played when she could barely sit still, back in '69

When the keys made her hands look small

And she built her dream around symphonies and concertos

Around traveling the country, and playing the music halls

Four kids later the dreams been reduced to «what-if» scenarios

But hey, to never dream is to have never lived at all

Never lived at all

Dave’s a corporate lawyer in the city of Chicago

And for fifteen years, he’s had his nose to the old grindstone

Poured his money in the bank to feed the beast called portfolio

Well, if time is money then success is a life alone

You can look out at the skyline for some forgiveness

When you invest in love, the same will be returned

He has prided himself on a lifetime of spoken directness

It took him forty years to hear the lesson learned

Has he never lived at all?

Never lived at all…

Never lived at all

The great American novel sits on top of Peter’s kitchen table

300 pages on a town he built inside of his head

He signs the cover page, uncorks the bottle with the dusty label

Pours his wife a glass, she says «Baby, bring the bottle to bed»

At 6 AM he’s out fighting the cars on the freeway

And fighting his manuscript, has he written his own downfall?

But he’ll embrace rejection, he’ll kiss the seal of each envelope

Better to live in hope than to never have lived at all

To never live at all

Never live at all

Becky speelt een stuk van Gershwin op haar oude piano

Ze speelt al sinds haar kindertijd, «Te lang om te herinneren...»

Maar de akkoorden die uit haar vingertoppen vallen, zijn hetzelfde

Ze speelde toen ze amper stil kon zitten, in '69

Toen de sleutels haar handen klein deden lijken

En ze bouwde haar droom rond symfonieën en concerten

Door het land reizen en in de muziekzalen spelen

Vier kinderen later zijn de dromen teruggebracht tot 'wat-als'-scenario's

Maar goed, nooit dromen is helemaal nooit geleefd hebben

Heeft helemaal nooit geleefd

Dave is een bedrijfsadvocaat in de stad Chicago

En vijftien jaar lang zat hij met zijn neus op de oude slijpsteen

Gooide zijn geld op de bank om het beest genaamd portfolio te voeden

Nou, als tijd geld is, dan is succes een leven alleen

Je kunt naar de skyline kijken voor wat vergeving

Als je investeert in liefde, krijg je hetzelfde terug

Hij is trots op zijn leven lang gesproken directheid

Het kostte hem veertig jaar om de geleerde les te horen

Heeft hij helemaal nooit geleefd?

Heb helemaal nooit geleefd...

Heeft helemaal nooit geleefd

De grote Amerikaanse roman staat op Peters keukentafel

300 pagina's over een stad die hij in zijn hoofd heeft gebouwd

Hij ondertekent het voorblad, ontkurkt de fles met het stoffige etiket

Schenk zijn vrouw een glas in, ze zegt «Baby, breng de fles naar bed»

Om 6 uur 's ochtends vecht hij tegen de auto's op de snelweg

En vechtend tegen zijn manuscript, heeft hij zijn eigen ondergang geschreven?

Maar hij zal afwijzing omarmen, hij zal het zegel van elke envelop kussen

Het is beter om in de hoop te leven dan om nooit geleefd te hebben

Om helemaal nooit te leven

Leef helemaal nooit