The Ark - Eliza Gilkyson

It was just about a year ago I woke up from a dream

That filled my soul with wonder

Where the heavens rained down water and it filled the lakes and streams

And the world was shook by thunder

And the waters came together til they formed a mighty sea

And all the land went under

So I started making plans and my sons all felled the trees

And the wood they set to planing

While the women built the stockpile of provision grain and seeds

And relationships were straining

All the townfolk think we’re crazy when we pass them on the street

They look down at their feet

It’s 300 cubits long

Like the belly of a bird

Three decks high and strong enough

To ride upon the surge

So gather up the grandchildren and all the ones we love

And the animals for breeding

Don’t forget the donkeys and the ravens and the doves

Someday we might need them

There is nothing we can do now for the ones who will remain

And the sky that looks like rain

And the sky looks like rain

Het was ongeveer een jaar geleden dat ik wakker werd uit een droom

Dat vulde mijn ziel met verwondering

Waar de hemel water liet regenen en het de meren en beken vulde

En de wereld werd geschokt door de donder

En de wateren kwamen samen tot ze een machtige zee vormden

En al het land ging onder

Dus begon ik plannen te maken en mijn zonen hakten allemaal de bomen om

En het hout dat ze aan het schaven waren

Terwijl de vrouwen de voorraad graan en zaden bouwden

En relaties waren gespannen

Alle stedelingen denken dat we gek zijn als we ze op straat tegenkomen

Ze kijken naar hun voeten

Het is 300 el lang

Als de buik van een vogel

Drie dekken hoog en sterk genoeg

Om op de golf te rijden

Dus verzamel de kleinkinderen en al degenen van wie we houden

En de dieren om mee te fokken

Vergeet de ezels en de raven en de duiven niet

Op een dag hebben we ze misschien nodig

Er is niets dat we nu kunnen doen voor degenen die zullen blijven

En de lucht die op regen lijkt

En de lucht lijkt op regen