I Am the Bearer, I Stand in Need - Eleventh He Reaches London

I fucking loved you, but never said a word to make it known

I fucking loathed you, but never said the words as hard to harm

I’m so tired of sourcing men to quote

My God doesn’t quiver, and nor should he do

From threats below the Tropic Of Cancer

And nor should he do

I was born a fucking idiot, but no one told me til I die o' it

My God doesn’t quiver from threats below the Tropic Of Cancer

Well I was born who I was, no doctored manuscript could say that I’m not

But I’ll take my own word for it and wear the sign, «Here be a cunt»

I sat beneath portraits and drew symbols of brotherhoods on my arm

I used only pencil, because nothing in my life can ever last

I watched my mother garden, and thought of all the times I made her cry

I watched my sister watch me, we both agreed kids like us never last

I crawl under the stairs, I crawl under the fern

Decaying leaves, a garden tool

She drags her fingers across the earth

I can hear my mother weep

In other soil in another world

She’s getting drunk and starting fights

With famous pricks who run the world

I can hear my sister weep

In another house in another room

These fingers move faster

These lungs grow louder

I can hear my body weep

«Spare the drama, now go to sleep»

My father looks upon his house

And into ferns and tells his son

«You've made your women weep

So leave the house or leave your life»

I dream, I dream of England

Oh foreign fern, the world in bloom

I dream, I dream of England

Oh rotting wood, my boat to sail

I never thought of what I did

I fucking love what’s wrong with me

No prayer or wine could twist my arm

To say I was wrong about my life

I’d never harm a living soul

If I was told they didn’t deserve it

Decaying leaves to hide my corpse

I don’t want his hands to fucking touch me

I hid in the local fern, but no one ever knew

I, made my God quiver, through social dissonance and planned dementia

I, made myself quiver, through social dissonance and planned dementia

I, made myself quiver, through social dissonance and forced dementia

Ik hield verdomme van je, maar zei nooit een woord om het bekend te maken

Ik walgde van je, maar zei de woorden nooit zo moeilijk te kwetsen

Ik ben zo moe van het zoeken naar mannen om te citeren

Mijn God beeft niet, en dat zou hij ook niet moeten doen

Van bedreigingen onder de Kreeftskeerkring

En dat zou hij ook niet moeten doen

Ik ben geboren als een verdomde idioot, maar niemand heeft het me verteld totdat ik doodga

Mijn God beeft niet van bedreigingen onder de Kreeftskeerkring

Nou, ik ben geboren wie ik was, geen enkel gepromoveerd manuscript kan zeggen dat ik dat niet ben

Maar ik geloof het op mijn eigen woord en draag het bordje "Hier is een kut"

Ik zat onder portretten en tekende symbolen van broederschappen op mijn arm

Ik heb alleen potlood gebruikt, omdat niets in mijn leven ooit stand kan houden

Ik keek naar de tuin van mijn moeder en dacht aan alle keren dat ik haar aan het huilen maakte

Ik zag hoe mijn zus naar mij keek, we waren het er allebei over eens dat kinderen zoals wij nooit lang duren

Ik kruip onder de trap, ik kruip onder de varen

Rottende bladeren, een tuingereedschap

Ze sleept haar vingers over de aarde

Ik hoor mijn moeder huilen

In andere grond in een andere wereld

Ze wordt dronken en begint ruzie te maken

Met beroemde lullen die de wereld runnen

Ik hoor mijn zus huilen

In een ander huis in een andere kamer

Deze vingers bewegen sneller

Deze longen worden luider

Ik kan mijn lichaam horen huilen

«Bespaar het drama, ga nu slapen»

Mijn vader kijkt naar zijn huis

En in varens en vertelt zijn zoon

"Je hebt je vrouwen aan het huilen gemaakt"

Dus verlaat het huis of verlaat je leven»

Ik droom, ik droom van Engeland

Oh buitenlandse varen, de wereld in bloei

Ik droom, ik droom van Engeland

Oh rottend hout, mijn boot om te zeilen

Ik heb nooit nagedacht over wat ik deed

Ik vind het geweldig wat er met me aan de hand is

Geen gebed of wijn kan mijn arm draaien

Om te zeggen dat ik het bij het verkeerde eind had in mijn leven

Ik zou nooit een levende ziel kwaad doen

Als mij werd verteld dat ze het niet verdienden

Rottende bladeren om mijn lijk te verbergen

Ik wil niet dat zijn handen me verdomme aanraken

Ik verstopte me in de lokale varen, maar niemand heeft het ooit geweten

Ik, deed mijn God beven, door sociale dissonantie en geplande dementie

Ik, deed mezelf trillen, door sociale dissonantie en geplande dementie

Ik, maakte mezelf beven, door sociale dissonantie en gedwongen dementie