Girt by Piss - Eleventh He Reaches London

Oh, all my boxes of collectable insects

I’ve displayed proud in my room

Told my sister, to never let

My mother throw them out

They are my gift

To

Her child

A reminder

Of the colour

Of the love

And the crime

That my

Aimless direction

Was directed to strike

Flies and locusts, I dressed as

Monarchs

Sit in thrones in a kingdom of boxes

I shovelled their guts out

Trampled their corpses

And dragged their bodies with oxen

And I left

The

Court house

Under phantom guide

Of the crescent

Of the lord

And his

Lions

That face toward, (to each other)

To corner the world

Gaps between

The gaps I slipped through

Endless chasms and moats of kingdoms

I hid in the

Bracken, I listened and acted

I tore the flesh from the bitch on the throne

Was fucking bulimic to words of jesus

Fucking gospel from science

Reluctants

I fell in the gaps, the gaps between and

No one ever told me

So

Social dissonance, beds of bracken

Trials and judgements, science

Reluctants

Social dissonance, beds of bracken

Trials and judgements, science

Reluctants

Forced dementia, walls of water

Girt by piss, the waves

Hit

Ocean spoke to me

We’ll sail together, you’ll be deck, I’m here beneath

You

Human spoke to sea

Human spoke to sea

I’ll be your teacher, if you send

A wave to drown us

Ocean spoke to me

So young, depressed and

Inflammable

For as long as I’ve been living

I hated something above my

Height

Fathers, Monarchs or Government, so I stole

From innocuous street

Vendors

I felt like I deserved it all

I needed worth between my hands

To

Feel what worth felt like, at all

As leave in chains so petrified

I’ve

Never liked the sea

Reflecting grinds of unjust woes

As ocean froth so

Foreign cleanses me

As I scratch away the face

Of monarchs on new

Currency

I’d snap this worthless coin in half

And drag the ragged edge to

Die

I woke from dreams about my life

My Mother’s smile and Father’s fight

Lack of sympathy for my fellow man

In this boat I can finally

Grieve

Of my

Fate

Of the life I’ll waste

And the gaps though the system that I fell

Love the world I live in

But I hate the country I’ve left

I’ll change you

Australia

Or I’ll leave again with a rope around my neck

Oh I can be

Brilliant

And oh I can change

Oh I’d love to burn the union jack

And never

Grieve again

Oh, al mijn dozen met verzamelbare insecten

Ik heb trots getoond in mijn kamer

Vertelde mijn zus, om nooit te laten

Mijn moeder gooit ze weg

Ze zijn mijn geschenk

Tot

Haar kind

Een herinnering

Van de kleur

Van de liefde

en de misdaad

Dat mijn

Doelloze richting

Werd opgedragen om te staken

Vliegen en sprinkhanen, ik kleedde me als

Monarchen

Zitten in tronen in een koninkrijk van dozen

Ik schopte hun ingewanden eruit

Hun lijken vertrapt

En sleepten hun lichamen met ossen

En ik ging weg

De

gerechtsgebouw

Onder spookgids

Van de halve maan

Van de Heer

En zijn

Leeuwen

Dat gezicht naar (naar elkaar)

Om de wereld in een hoek te zetten

hiaten tussen

De gaten waar ik doorheen gleed

Eindeloze kloven en grachten van koninkrijken

Ik verstopte me in de

Bracken, ik heb geluisterd en gehandeld

Ik scheurde het vlees van de teef op de troon

Was verdomd boulimisch voor woorden van jezus

Verdomd evangelie uit de wetenschap

terughoudend

Ik viel in de gaten, de gaten tussen en

Niemand heeft het me ooit verteld

Dus

Sociale dissonantie, bedden van varens

Beproevingen en oordelen, wetenschap

terughoudend

Sociale dissonantie, bedden van varens

Beproevingen en oordelen, wetenschap

terughoudend

Gedwongen dementie, muren van water

Girt by pis, de golven

Hit

Ocean heeft met me gesproken

We zullen samen zeilen, jullie zullen aan dek zijn, ik ben hier beneden

Jij

Mens sprak met zee

Mens sprak met zee

Ik zal je leraar zijn, als je stuurt

Een golf om ons te verdrinken

Ocean heeft met me gesproken

Zo jong, depressief en

ontvlambaar

Zolang ik leef

Ik haatte iets boven mijn

Hoogte

Vaders, vorsten of regering, dus ik heb gestolen

Van onschuldige straat

Verkoper

Ik had het gevoel dat ik het allemaal verdiende

Ik had waarde tussen mijn handen nodig

Tot

Voel hoe de moeite waard voelde, helemaal

Als aan kettingen zo versteend

ik heb

Nooit van de zee gehouden

Weerspiegeling van onrechtvaardige ellende

Zo oceaanschuim dus

Buitenlandse reinigt mij

Terwijl ik het gezicht wegkrab

van koningen op nieuwe

Munteenheid

Ik zou deze waardeloze munt doormidden breken

En sleep de rafelige rand naar

Dood gaan

Ik werd wakker uit dromen over mijn leven

De glimlach van mijn moeder en het gevecht van mijn vader

Gebrek aan sympathie voor mijn medemens

In deze boot kan ik eindelijk

rouwen

van mijn

Lot

Van het leven dat ik zal verspillen

En de gaten in het systeem dat ik viel

Ik hou van de wereld waarin ik leef

Maar ik haat het land dat ik heb verlaten

Ik zal je veranderen

Australië

Of ik vertrek weer met een touw om mijn nek

Oh, dat kan ik zijn

Briljant

En oh, ik kan veranderen

Oh, ik zou graag de Union Jack verbranden

En nooit

Opnieuw treuren