Long Grows The List Of The Live And Dead Pretenders - Eleventh He Reaches London

He needs help with his social conflictions made simple by the boy with no heart!

He needs a purpose so roll your eyes here comes the picture we drew

He needs a part, he needs love

He needs confidence, trust, grief and a home

He wants tragedy, he wants the post cum epiphany

Constrictors come join us in song!

Did I make entropy rife between lovers, family and home?

Well I, I, I’ve got confetti all over myself

Did I drop the third person act to show you how real I can be?

Well I, I, I’ve never been real in my life

Killed by lust and the call for better social conditions

Oh bludgeoned Firefly, I could not save your life to illuminate the night and

show the pathway home

So with no guiding light I’ll take refuge in this cold cityscape

Then we’ll throw a party but only orphans are welcome!

We’ll drink a bottle of wine to get drunk then head back to the shelter!

And we’ll need no one else, we’ll raise these families of our own

On our own!

On our own!

We’ll raise that union flag alone

Schooled in the private system

Publicans are paid to listen

So he sings in the loneliest hotel’s hallways pretending they were his

Break, bind, heal and separate

One from romantics and two from idealists who signify all that I weigh

All that I weigh in worth as a father, a sibling, a son

By request of the old man that his body never lay out of ear shot of the town’s

bells

And through his words passed on at his funeral, «if it does, dig me up and burn

me»

Burn it all and together we’ll torch this portside town alive

Burn it down

With those ashes we’ll make testament to the orphans

If they sing liberal chants and send you broke then nephew burn it down

If they sing stockade songs along the dock then nephew dig me up

We’ll scream so loud you won’t hear those fucking bells

I’ll dig you up myself and fill that empty space

Long grows the list of the live and dead pretenders who could not see the world

as a purpose without fate

So that’s us for now

Thoroughly dead and buried neck deep in guilt with heads held high

I did not say a word because it hurts to sleep

Awake as the same disgrace you always were cause it hurts to feel

And this dynasty of repeated verse will destroy us first

Well that’s where it ends

The destruction of love, life and home on a recording I can’t afford

Learning to walk with one foot in front of the other

Goodbye from the depths of my Fremantle heart

Hij heeft hulp nodig bij zijn sociale conflicten, eenvoudig gemaakt door de jongen zonder hart!

Hij heeft een doel nodig, dus rol met je ogen hier komt de foto die we hebben getekend

Hij heeft een deel nodig, hij heeft liefde nodig

Hij heeft vertrouwen, vertrouwen, verdriet en een thuis nodig

Hij wil tragedie, hij wil de post cum epiphany

Constrictors komen met ons mee zingen!

Maakte ik entropie wijdverbreid tussen geliefden, familie en thuis?

Nou ik, ik, ik heb confetti over mezelf

Heb ik de third person act laten vallen om je te laten zien hoe echt ik kan zijn?

Nou ik, ik, ik ben nog nooit echt in mijn leven geweest

Gedood door lust en de roep om betere sociale omstandigheden

Oh doodgeknuppelde Firefly, ik kon je leven niet redden om de nacht te verlichten en

toon de weg naar huis

Dus zonder leidend licht zoek ik mijn toevlucht in dit koude stadsbeeld

Dan geven we een feestje, maar alleen weeskinderen zijn welkom!

We drinken een fles wijn om dronken te worden en gaan dan terug naar het asiel!

En we hebben niemand anders nodig, we zullen deze gezinnen zelf grootbrengen

Op ons zelf!

Op ons zelf!

We zullen alleen die vakbondsvlag hijsen

Geschoold in het privésysteem

Tollenaars worden betaald om te luisteren

Dus hij zingt in de gangen van het eenzaamste hotel en doet alsof ze van hem zijn

Breken, binden, helen en scheiden

Een van romantici en twee van idealisten die alles betekenen wat ik weeg

Alles wat ik weeg als een vader, een broer of een zoon

Op verzoek van de oude man dat zijn lichaam nooit buiten het gehoor ligt, schot van de stad

klokken

En door zijn woorden die op zijn begrafenis werden doorgegeven, «als dat zo is, graaf me dan op en verbrand

mij"

Brand alles en samen zullen we deze havenstad levend in brand steken

Brand het af

Met die as zullen we een testament maken voor de wezen

Als ze liberale gezangen zingen en je kapot sturen, brandt je neef het dan plat

Als ze palissadeliederen zingen langs het dok, dan graaft neef me op

We schreeuwen zo hard dat je die verdomde bellen niet hoort

Ik graaf je zelf op en vul die lege ruimte

De lijst met levende en dode pretendenten die de wereld niet konden zien, wordt lang

als een doel zonder lot

Dus dat zijn wij voor nu

Grondig dode en begraven nek diep in schuld met opgeheven hoofd

Ik heb geen woord gezegd omdat het pijn doet om te slapen

Wakker worden als dezelfde schande die je altijd was, want het doet pijn om te voelen

En deze dynastie van herhaalde verzen zal ons eerst vernietigen

Nou dat is waar het eindigt

De vernietiging van liefde, leven en huis op een opname die ik me niet kan veroorloven

Leren lopen met de ene voet voor de andere

Vaarwel uit het diepst van mijn Fremantle-hart