Forgive - Элэм

Мне так хочется верить в то,

Что ты прочтёшь эти бредни

В то, что мы не просто так встретились

Это поражение на плошади победы

С ног до головы омывает ливень

Словно намекая — небеса простили

Все кроме тебя — да и хуй с ними

Через пару лет меня ждёт Питер

Я приземлился заново в

И это занавес свободы, ведь окутывает твой плен

Кто виноват из нас тут по итогу разбираться можно долго

Виноваты будут пусть все

Да мы были молоды, ведомы твои доводы

Не помню, мной владел только страх, гнев

Словно бы вчера только было больно

Это так знакомо, а прошло уже сто лет

Я словно чёртов Равич у Ремарка

Улетал и возвращался к своей собственной Жоан Маду

Я помню все моменты счастья

В том числе как был оставлен одиноко догорать в аду

Если ты найдешь мой прах — я прощаю тебе большое

Я прощаю тебе всё Я прощаю всех враго

Если потекла слеза, значит, что была любовь

Значит не напрасно всё Я оставил всё, что смог

Ik wil zo graag geloven

Wat lees je deze onzin?

Dat we elkaar niet alleen hebben ontmoet

Dit is een nederlaag op het plein van de overwinning

Stortbui wast van top tot teen

Alsof het een hint is - de hemel heeft vergeven

Iedereen behalve jij - en neuk ze

Peter wacht over een paar jaar op me

Ik landde weer in

En dit is het gordijn van vrijheid, omdat het je gevangenschap omhult

Wie is hier de schuldige van ons, daardoor kan het lang duren om erachter te komen

Laat iedereen de schuld krijgen

Ja, we waren jong, je argumenten zijn bekend

Ik weet het niet meer, alleen angst, woede bezat me

Alsof gisteren alleen maar pijn deed

Het is zo bekend, maar het is al honderd jaar geleden

Ik ben als een verdomde Ravich in Remarque

Vloog en keerde terug naar zijn eigen Joan Mada

Ik herinner me alle momenten van geluk

Inclusief hoe hij alleen werd gelaten om op te branden in de hel

Als je mijn as vindt, vergeef ik je veel

Ik vergeef je alles, ik vergeef alle vijanden

Als er een traan vloeide, betekent dit dat er liefde was

Dus het is niet allemaal voor niets, ik heb alles achtergelaten wat ik kon