Chorinho De Mágoa - Edu Lobo, Gracinha Leporace

Ele:

— Ah, morena cor de mágoa

Cor de noite quando tarda

Cor de festa, cor de longe

Infinita cor da Estrada

Ela:

— Em você todas as cores

Dos sonhos, da madrugada

De um país, de uma cidade

De uma casa abandonada

São as águas de um riacho

Onde peixes, passarinhos

Por acaso um caminhante

São ramagens meu caminho

Ele:

— São as cores da neblina

Onde agora moram os anjos

Com a morena se encontraram

Eram santos, são humanos

Ela:

— Cor de mão, desenho, gesto

De quem pede, de quem busca

Cor de paz que nunca mais

Cor de medo, cor de fuga

Ele:

— Cor de água quando escorre

Cor de amor quando se entrega

Ela:

— Cor de «Nada» do sem jeito

Cor de «Não» quando se nega

Ele:

— Ah, morena cor de mágoa

Vim do Norte, vim correndo

Bem defronte aos teus olhos

Vim sair na beira-mar

Ela:

— Eu também perdi meus dias

Nesse mar, nessa saudade

Te esperava mas não vinhas

Vens agora, mas é tarde

Os dois:

— Em quadra de lua cheia

Fecha o chôro que se acaba

Nas três cores do meu mundo

Saudade, morena e mágoa

Hij:

— Ah, donkerbruine kleur van verdriet

Nachtkleur als het laat is

Feestkleur, kleur van veraf

Oneindige kleur van de weg

Is het daar:

— In alle kleuren

Van dromen, van de dageraad

Uit een land, uit een stad

Uit een verlaten huis

Het zijn de wateren van een stroom

Waar vissen, vogels

Toevallig een wandelaar

Zijn takken op mijn manier?

Hij:

— Ze zijn de kleuren van de mist

Waar de engelen nu wonen

Met de brunette die ze ontmoetten

Ze waren heiligen, ze zijn mensen

Is het daar:

— Handkleur, tekening, gebaar

Van degene die vraagt, van degene die zoekt

Kleur van vrede die nooit meer zal zijn

Kleur van angst, kleur van ontsnapping

Hij:

— Kleur van water wanneer het wegloopt

Kleur van liefde als je je overgeeft

Is het daar:

— Kleur van «Niets» van het ongemakkelijke

Kleur van «Nee» bij weigeren

Hij:

— Ah, donkerbruine kleur van verdriet

Ik kwam uit het noorden, ik kwam rennen

Recht voor je ogen

Ik kwam om rond te hangen aan de kust

Is het daar:

— Ik verloor ook mijn dagen

In deze zee, in dit verlangen

Ik wachtte op je, maar je kwam niet

Kom nu, maar het is te laat

Beide:

— Op het vierkant van de volle maan

Sluit de kreet die eindigt

In de drie kleuren van mijn wereld

Verlangen, brunette en verdriet