Eilif (Song About the Soldier and His Wife) - Duke Special

Your gun is precise, and your bayonet’s nice

But the ice on the river won’t hold you

You’ll drown in a trice if you march on the ice

And lonely, cold death shall enfold you

Thus spoke his wife as he whetted his knife

Hoisting his pack, he said marching is my life

For when you’re marching no woman can scold you

We’re marching into Poland, then we’re marching off to Spain

With your bayonet sharpened

With your sharp bayonet you’ve no need to explain

For there’s no woman who’s ever controlled you

When you’re marching no woman

When you’re marching no woman can scold you

Oh, bitter her tears, she was younger in years

Wiser than he, so she told him

March off if you must, they will all come to dust

For only a coffin shall hold him

Off goes her man, he will write when he can

And women have wept since the world first began

And how the sound of her sorrow consoled him

With the moon on the shingles, I see white on the snow

Goodbye to your husband

So long to your husband, and then back home you’ll go

Where you will wait for the fate you foretold him

You will wait for the fate

You will wait for the fate you foretold him

It isn’t a joke, your life is like smoke

And someday you will wish you had tarried

How quickly you’ll fall, oh God help us all

A soldier should never get married

He tumbled the dice, and he soon paid the price

They gave him his orders to march on the ice

And then the water rose up all around him

And the water rose up and it drowned him

Through Poland, through Spain, his poor wife searched in vain

But he’d vanished: she never found him

He was gone and his wife

He was gone and his wife

He was gone and his wife never found him

Oh she never found him

Je geweer is nauwkeurig en je bajonet is mooi

Maar het ijs op de rivier houdt je niet tegen

Je zult in een oogwenk verdrinken als je op het ijs marcheert

En een eenzame, koude dood zal je omhullen

Zo sprak zijn vrouw terwijl hij zijn mes slijpde:

Terwijl hij zijn rugzak ophief, zei hij dat marcheren mijn leven is

Want als je aan het marcheren bent, kan geen enkele vrouw je uitschelden

We marcheren Polen binnen, dan marcheren we naar Spanje

Met je bajonet geslepen

Met je scherpe bajonet hoef je het niet uit te leggen

Want er is geen vrouw die ooit de controle over je heeft gehad

Als je marcheert geen vrouw

Als je marcheert, kan geen enkele vrouw je uitschelden

Oh, bittere tranen, ze was jonger in jaren

Wijzer dan hij, dus zei ze tegen hem

Mars vrij als het moet, ze zullen allemaal tot stof vergaan

Want alleen een kist zal hem vasthouden

Daar gaat haar man, hij zal schrijven wanneer hij kan

En vrouwen hebben gehuild sinds de wereld voor het eerst begon

En hoe het geluid van haar verdriet hem troostte

Met de maan op de gordelroos, zie ik wit op de sneeuw

Vaarwel aan je man

Tot zo lang naar je man, en dan ga je weer naar huis

Waar je zult wachten op het lot dat je hem voorspelde

Je zult wachten op het lot

Je zult wachten op het lot dat je hem voorspelde

Het is geen grap, je leven is als rook

En op een dag zou je wensen dat je had gewacht

Hoe snel val je, oh God helpe ons allemaal

Een soldaat mag nooit trouwen

Hij tuimelde met de dobbelstenen en al snel betaalde hij de prijs

Ze gaven hem zijn orders om op het ijs te marcheren

En toen kwam het water overal om hem heen omhoog

En het water kwam omhoog en het verdronk hem

Door Polen, door Spanje, zocht zijn arme vrouw tevergeefs

Maar hij was verdwenen: ze heeft hem nooit gevonden

Hij was weg en zijn vrouw

Hij was weg en zijn vrouw

Hij was weg en zijn vrouw heeft hem nooit gevonden

Oh ze heeft hem nooit gevonden