Courageous - Dreadful Shadows

Your wrinkled hands reveal the time

You can’t stop anymore

The expression of you eyes is still courageous

Your lips are pale, your skin is white

I thought you’d never fall

You’re lying motionless in bed

Courageous inside

Flies dance around the same old lie

I’m giving up your shape

Oh, I was startled by the words

You breathed in your despair

You’ve lost your trust in your own world — in living

In times when you were young and strong

You could embrace the world

You’ve been so fearless and so sure

Courageous inside

Flies dance around the same old lie

I’m giving up your shape

«But our dreaming was too far beyond reality

Another time we had to see — we are creeping worms in space

Too many disappointments made me disintegrate

I’m losing hold, losing control — and my world collapsed»

It seemed that life came back to you

Your eyes were blazing bright

Immortal power seized your body

I left you when you fell asleep

You wanted to be alone

And now I’m sitting next to you

You’re still courageous inside

Flies dance around the same old lie

I’m giving up your shape

«Sometimes I’m burning in a fire of lies and agony

These waves will never subside and my world will disappear

I don’t believe in human souls, I had to bury warmth

In endless fights against myself my world collapsed»

Je gerimpelde handen verraden de tijd

Je kunt niet meer stoppen

De uitdrukking van je ogen is nog steeds moedig

Je lippen zijn bleek, je huid is wit

Ik dacht dat je nooit zou vallen

Je ligt roerloos in bed

Moedig van binnen

Vliegen dansen rond dezelfde oude leugen

Ik geef je vorm op

Oh, ik schrok van de woorden

Je ademde je wanhoop in

Je hebt je vertrouwen in je eigen wereld verloren - in het leven

In de tijd dat je jong en sterk was

Je zou de wereld kunnen omarmen

Je bent zo onverschrokken en zo zeker geweest

Moedig van binnen

Vliegen dansen rond dezelfde oude leugen

Ik geef je vorm op

«Maar onze dromen waren te ver buiten de werkelijkheid

Een andere keer dat we moesten zien, zijn we kruipende wormen in de ruimte

Te veel teleurstellingen deden me desintegreren

Ik verlies de grip, verlies de controle — en mijn wereld stortte in»

Het leek alsof het leven naar je terugkwam

Je ogen gloeiden fel

Onsterfelijke kracht greep je lichaam

Ik verliet je toen je in slaap viel

Je wilde alleen zijn

En nu zit ik naast je

Je bent nog steeds moedig van binnen

Vliegen dansen rond dezelfde oude leugen

Ik geef je vorm op

«Soms brand ik in een vuur van leugens en doodsangst

Deze golven zullen nooit verdwijnen en mijn wereld zal verdwijnen

Ik geloof niet in menselijke zielen, ik moest warmte begraven

In eindeloze gevechten tegen mezelf stortte mijn wereld in»