The Return to the Ivory Plains - Dragonland

The dawn draws near as we break our

Camp Wiping the dew from my hair

Gripping the hilt of the sword on my hip

Trying to brace myself

Will we break and fall apart?

No, we will crush the hordes once and

For all will we stand victorious?

Yes, we shall win this war in the name of Light

The view before me seems familiar

Somehow But the memories aren’t

mine

thousands and thousands of feet, the

ground’s shaking The fate of all will be decided, the charge begins

The dwarven berserkers charge the horde

Elves cover their backs with arrows

Our steelclad horsemen keep striking the

Flanks It seems we’re gonna win

Heads are rolling on the plains

This time we’ll end the threat of the

Orcish march The Ivory plains are

drenched in blood

Screams of the dying sends shivers down

My spine

The view before me seems familiar

Somehow Are these memories really

Mine?

Thrust and then parry, endless

The battle seems Then finally they’re pulling back

For a brief moment all is calm

I give the signal for the hunt to begin

No one of them must survive, stay

alive

They will die in the name of light

The view before me is so unfamiliar

It doesn’t match my memories

Thousands and thousands of bodies

Lay still Now we will teach the Dark

Lord to feel fear

De dageraad nadert als we onze breken

Camp Veeg de dauw van mijn haar

Het gevest van het zwaard op mijn heup grijpen

Ik probeer me schrap te zetten

Zullen we breken en uit elkaar vallen?

Nee, we zullen de hordes een keer verpletteren en

Voor iedereen zullen we zegevieren?

Ja, we zullen deze oorlog winnen in de naam van Light

Het uitzicht voor mij komt me bekend voor

Op de een of andere manier Maar de herinneringen zijn dat niet

de mijne

duizenden en duizenden voeten, de

de grond schudt Het lot van iedereen zal worden bepaald, de aanval begint

De dwergen berserkers vallen de horde aan

Elfen bedekken hun rug met pijlen

Onze in staal geklede ruiters blijven de

Flanks Het lijkt erop dat we gaan winnen

Er rollen koppen op de vlaktes

Deze keer maken we een einde aan de dreiging van de

Orcish mars De ivoren vlaktes zijn

doordrenkt met bloed

Schreeuwen van de stervenden zorgen voor rillingen

Mijn rug

Het uitzicht voor mij komt me bekend voor

Op de een of andere manier zijn deze herinneringen echt?

De mijne?

Stuwkracht en dan pareren, eindeloos

De strijd lijkt Dan trekken ze zich eindelijk terug

Voor een kort moment is alles rustig

Ik geef het sein voor de jacht om te beginnen

Niemand van hen hoeft te overleven, blijf

in leven

Ze zullen sterven in de naam van het licht

Het uitzicht voor mij is zo onbekend

Het komt niet overeen met mijn herinneringen

Duizenden en duizenden lichamen

Stil liggen Nu gaan we het duister onderwijzen

Heer om angst te voelen