Blazing Hate - Dragonland

«My beloved one, my heart’s chosen, now lay buried among all of

The people I have truly cared for.

While insane with grief and

Hatred I honoured my lost love with a moment’s peace, before

I called on my horse to ride away and seek the evil one

I rode in rage for what felt like a day, when I came across a

Pack of fleeing orcs.

As I dismounted my horse and set my feet in

The rainy mud they came raging for me, wielding their axes in the

Air.

I slayed the two largest of the orcs, but the smallest, in

Fear of my raging sword, told me of where to seek the Evil One

As my failed predecessor I would find my foe on the highest

Mountain, upon a throne of bones.

My goal was now clear, and the

Dark Lord would soon suffer my beloved’s fate…»

Finally I stand before my nemesis

Burning hatred’s flowing through my veins

I raise my sword in a silent greeting

With fury my battlecry sounds

Spawn of darkness die by my hand, paint my sword red

You shall suffer my beloved’s fate

Die now bastard you have destroyed all that I lived for

You shall suffer like my people have

What is there now for me?

My foe lie slain before my feet

I see dark shadows flee

But still the rage possesses my heart

It feels like I’m on fire

Blazing hate has now consumed my mind

Still I’m searching for a foe

The hordes has broken their ranks

In chaos they’re retreating

I’m gonna hunt them down one by one

The lastremains of the once so mighty horde

Now lie bleeding in the soil

I throw my, I throw my hands up in the air

And howl for the pain I have to bear

What is there now for me?

I see the horde lie slain before me

The taste of victory’s so bitter-sweet

My rage turns into sorrow in my heart

The fury so hot has left me

Blazing hate is scattered in the wind

Now I’m searching for the Gods

Cold determination

I set into my mind

One task remains

I shall seek them out to slay them

I seek the spiritworld

A land not travelled by mortal men

From where the Gods control our lives

Now it will end

Towards the light I have to go

To make this peace last forevermore

And, ha, now I’m almost as mad as them

I see a thousand points of light…

«Mijn geliefde, mijn uitverkoren hart, ligt nu begraven tussen alle mensen»

De mensen waar ik echt om heb gegeven.

Terwijl krankzinnig van verdriet en

Haat Ik eerde mijn verloren liefde met een moment van vrede, voordat

Ik riep mijn paard op om weg te rijden en de boze te zoeken

Ik reed in woede voor wat voelde als een dag, toen ik een

Pak vluchtende orcs.

Terwijl ik van mijn paard afstapte en mijn voeten erin zette

De regenachtige modder die ze voor me kwamen razen, zwaaiend met hun bijlen in de

Lucht.

Ik versloeg de twee grootste van de orcs, maar de kleinste, in

Angst voor mijn razende zwaard, vertelde me waar ik de Boze moest zoeken

Als mijn mislukte voorganger zou ik mijn vijand op de hoogste vinden

Berg, op een troon van beenderen.

Mijn doel was nu duidelijk en de

Dark Lord zou spoedig het lot van mijn geliefde ondergaan...»

Eindelijk sta ik voor mijn aartsvijand

Brandende haat stroomt door mijn aderen

Ik hef mijn zwaard in een stille groet

Met woede klinkt mijn strijdkreet

Spawn of darkness sterven door mijn hand, verf mijn zwaard rood

Je zult het lot van mijn geliefde ondergaan

Sterf nu klootzak, je hebt alles vernietigd waar ik voor leefde

Je zult lijden zoals mijn mensen hebben gedaan

Wat is er nu voor mij?

Mijn vijand ligt voor mijn voeten verslagen

Ik zie donkere schaduwen vluchten

Maar toch beheerst de woede mijn hart

Het voelt alsof ik in brand sta

Een oplaaiende haat heeft nu mijn geest verteerd

Toch ben ik op zoek naar een vijand

De hordes hebben hun gelederen gebroken

In de chaos trekken ze zich terug

Ik ga ze één voor één opsporen

De laatste overblijfselen van de eens zo machtige horde

Lig nu bloedend in de grond

Ik gooi mijn, ik gooi mijn handen in de lucht

En huil om de pijn die ik moet dragen

Wat is er nu voor mij?

Ik zie de horde voor me liggen

De smaak van de overwinning is zo bitterzoet

Mijn woede verandert in verdriet in mijn hart

De woede die zo heet is, heeft me verlaten

Oplaaiende haat wordt in de wind verspreid

Nu ben ik op zoek naar de Goden

Koude bepaling

Ik heb in gedachten gezeten

Er blijft één taak over

Ik zal ze opzoeken om ze te doden

Ik zoek de geestenwereld

Een land dat niet door sterfelijke mensen is bereisd

Van waaruit de Goden ons leven beheersen

Nu zal het eindigen

Naar het licht moet ik gaan

Om deze vrede voor altijd te laten duren

En, ha, nu ben ik bijna net zo boos als zij

Ik zie duizend lichtpunten...