One With All - Dragonland

«Ascending through time and space

Oh great cosmos, hand me the key

Contemplating the fabric of your architecture

Oh great all, I see the key you hold

Unreachable for me… now

But I know, I know…

Your eternal ocean of infinite blazing lights

The stillness of your empty motions

Waves of eternity soothes unto my shell

Calming me as I see the reflection of my earthly leave

Entwining me with the continuous structure of time

Knowledge of ages compressed into my state of being

Rising into a higher stream of consciousness

Crowning me into the corestones of «heaven»

Facing me with old, embittered entities

Higher beings, driven insane in the mighty river of eternity

Pitiful creatures, I wash them away… falling down they are

No more tyranny,

No more games,

No more… No more

But despite this freeing of the kingdoms of Dragonland

Emptiness I feel, hollow inside I can’t take on the throne alone

The sorrow of my dear still rages in my heart…

I’ll end my existence, let me pass unto the other side

Where my bleeding heart will find peace in your loving embrace

Thou art my angel, my only one… together we are the KEY

And thus eternity’s saga ends…"

"Opstijgen door tijd en ruimte"

Oh geweldige kosmos, geef me de sleutel

Nadenken over de structuur van uw architectuur

Oh geweldig allemaal, ik zie de sleutel die je vasthoudt

Onbereikbaar voor mij... nu

Maar ik weet het, ik weet het...

Jouw eeuwige oceaan van oneindige brandende lichten

De stilte van je lege bewegingen

Golven van de eeuwigheid kalmeren tot mijn schelp

Het kalmeert me als ik de weerspiegeling van mijn aards verlof zie

Mij ​​verstrengelen met de continue structuur van tijd

Kennis van leeftijden gecomprimeerd tot mijn staat van zijn

Opstijgen naar een hogere stroom van bewustzijn

Het kronen van mij in de hoekstenen van de «hemel»

Me geconfronteerd met oude, verbitterde entiteiten

Hogere wezens, tot waanzin gedreven in de machtige rivier van de eeuwigheid

Zielige wezens, ik spoel ze weg ... vallen ze zijn

Geen tirannie meer,

Geen games meer,

Niet meer... Niet meer

Maar ondanks deze bevrijding van de koninkrijken van Drakenland

Leegte die ik voel, hol van binnen Ik kan de troon niet alleen aan

Het verdriet van mijn liefste woedt nog steeds in mijn hart...

Ik beëindig mijn bestaan, laat me naar de andere kant gaan

Waar mijn bloedende hart vrede zal vinden in jouw liefdevolle omhelzing

Jij bent mijn engel, mijn enige... samen zijn we de SLEUTEL

En zo eindigt de saga van de eeuwigheid..."