Звёзды - Дмитрий Нестеров

Окна горят, люди не спят,

Я прохожу мимо.

Из сентября в струнах дождя

Делаю шаг в зиму.

ПР:

Я снова приду не позвонив,

Скажешь опять:"Поздно!"

Пусть все горит, рушится мир,

Падают вниз звезды.

Лишь только ты сможешь понять,

Сможешь простить снова.

Из пустоты грешной души

Путь бесконечно долог.

ПР:

Я снова приду не позвонив,

Скажешь опять:"Поздно!"

Пусть все горит, рушится мир,

Падают вниз звезды.

Пусть листопад скроет следы,

Пусть заметут снега…

Но не обещай вечной любви,

Не обещай никогда!

ПР:

Я снова приду не позвонив,

Скажешь опять:"Поздно!"

Пусть все горит, рушится мир,

Падают вниз звезды.

De ramen branden, mensen slapen niet,

Ik kom langs.

Vanaf september in slierten regen

Ik zet een stap in de winter.

ENZOVOORT:

Ik zal terugkomen zonder te bellen,

Zeg nog eens: "Te laat!"

Laat alles branden, de wereld stort in,

De sterren vallen naar beneden.

Alleen jij kunt begrijpen

Je kunt weer vergeven.

Uit de leegte van een zondige ziel

Het pad is eindeloos.

ENZOVOORT:

Ik zal terugkomen zonder te bellen,

Zeg nog eens: "Te laat!"

Laat alles branden, de wereld stort in,

De sterren vallen naar beneden.

Laat de herfst de sporen bedekken

Laat de sneeuw vallen...

Maar beloof geen eeuwige liefde,

Beloof nooit!

ENZOVOORT:

Ik zal terugkomen zonder te bellen,

Zeg nog eens: "Te laat!"

Laat alles branden, de wereld stort in,

De sterren vallen naar beneden.