BooskAthanor - Django

Ma vie, c’est un film et j’suis pas passé loin du court-métrage

La barrière est fine entre fou et sage

Et pour faire le bilan, j’ai comme douze étages

Trouve-moi dix-sept piges avec Jack Daniel dans le Noctilien

Le 31 août à Oslo, mon frérot, c’est le quotidien

Maintenant, c’est trop tard pour qu’on m’donne des ordres

J'était qu’un garçon, j’pensais comme les hommes

On peut être bienveillant s’il s’agit de ceux qu’on aime

Et j’suis pas Peace &Love, j’suis pas John Lennon

Les hommes, les femmes, c’est pas pareil, regarde la population carcérale

Combien d’soirées en t-shirt blanc où j’finis comme si j’ai joué pour Arsenal?

Quand ils vont se coucher, moi, j’ai juste la fin du monde en tête

Mes voyages sont à l’intérieur, non, j’fais pas mes vacances en Crète

Ils pensent qu’ils parlent mal de moi, en vrai, ils parlent mal d’eux-mêmes

J’ai un océan de tristesse derrière une façade de haine

Pathologie de Fury Tyson, j’ferme les yeux, j’vois des fusils d’assaut

T’es un homme, fais pas d’bruit quand tu souffles, les dés sont pipés depuis le

berceau

Ceux qui m’entourent sont des mecs biens, est-ce que ça fait d’moi un mec bien?

C’est celui qui s’est guéri qui, malgré lui, deviendra médecin

Au pied du mur, c’est celui dans l’miroir qui m’a secouru ('couru)

J’suis moi-même tout d’suite comme ça, y a pas d’doute, vrais ceux sont qui

restent

Tout ça n’dure qu’un temps, c’est ce que m’rappelle fleur de Sakura

Ici, on n’meurt qu’une fois, mon frérot, c’est pas Sekiro

Dans mon cœur comme un surin, j’reconnais pas mon frère dans l’Humain

Si mon voisin a le double de c’que j’ai, j’t’en prie, arrache-moi une main

J’ai compris sur une aire de jeu, c’est croiser le fer c’qu’on sait faire de

mieux

À 25 piges, j’me sens presque vieux, j’sais pas si j’irais auprès de Dieu

De jour comme de nuit, j’rêve d’un monde meilleur sinon, j’tiens pas

Un grand frère métisse, j’ai toujours eu honte de mon teint pâle

Et c’est vrai mon frère, j’ai tout fait pour t’ressembler depuis qu’on est gamin

Il est tatoué sur mon âme ce jour où on s’est serré la main

C’est moi qui creuse mes tranchées, pour m’en sortir, j’vais peut-être en chier

Mais devant la glace, j’vois plus d'étranger

Tout seul lorsque j’irais parler symptômes ne vont pas en s’allégeant

Si j’cane vais-je entrer dans la légende?

BooskAthanor, putain d’merde

Mijn leven is een film en ik ben niet ver verwijderd van de korte film

Er is een dunne lijn tussen dwaas en wijs

En om de balans op te maken, ik heb zo'n twaalf verdiepingen

Vind me zeventien jaar met Jack Daniel in de Noctilien

31 augustus in Oslo, man, het is dagelijks

Nu is het te laat voor mij om bevelen te geven

Ik was nog maar een jongen, ik dacht als mannen

Je kunt aardig zijn voor degenen van wie je houdt

En ik ben Peace & Love niet, ik ben John Lennon niet

Mannen, vrouwen, het is niet hetzelfde, kijk naar de gevangenispopulatie

Op hoeveel feestjes met witte t-shirts eindig ik alsof ik voor Arsenal speelde?

Als ze naar bed gaan, heb ik gewoon het einde van de wereld in mijn gedachten

Mijn reizen zijn binnen, nee, ik ga niet op vakantie op Kreta

Ze denken dat ze slecht over mij praten, ze praten echt slecht over zichzelf

Ik heb een oceaan van verdriet achter een façade van haat

Fury Tyson pathologie, ik sluit mijn ogen, ik zie aanvalsgeweren

Je bent een man, maak geen geluid als je blaast, de dobbelstenen worden geladen vanaf de

wieg

De mensen om me heen zijn good guys, maakt mij dat een good guy?

Het is degene die genezen is die, ondanks zichzelf, dokter zal worden

Aan de voet van de muur is het degene in de spiegel die me heeft gered ('rende)

Ik ben mezelf meteen zo, er is geen twijfel mogelijk, dat zijn wie

blijven

Dit alles duurt maar even, daar doet Sakura bloesem me aan denken

Hier sterf je maar één keer, mijn broer, het is niet Sekiro

In mijn hart als een muis, herken ik mijn broer niet in de Mens

Als mijn buurman het dubbele heeft van wat ik heb, ruk dan alsjeblieft mijn hand eraf

Ik begreep op een speelplaats, het kruisen van zwaarden wat we weten te doen

beter

Op 25-jarige leeftijd voel ik me bijna oud, ik weet niet of ik naar God zou gaan

Dag en nacht droom ik van een betere wereld, anders maakt het me niet uit

Een grote broer van gemengd ras, ik heb me altijd geschaamd voor mijn bleke huidskleur

En het is waar mijn broer, ik heb er alles aan gedaan om op jou te lijken sinds we kinderen waren

Het staat op mijn ziel getatoeëerd die dag dat we elkaar de hand schudden

Ik ben het die mijn loopgraven graaft, om eruit te komen, ik ben misschien een bitch

Maar voor de spiegel zie ik meer vreemden

Helemaal alleen als ik ga praten, verdwijnen de symptomen niet

Als ik stok zal ik de legende invoeren?

BoekAthanor, verdomme