Multitudes - Dixon

Les rideaux bougent, les fenêtres et les halls me regardent

J’attends qu’mon cul s’bouge tout seul, comme si j’croyais au Poltergeist

J’ai pris un drôle de retard

J’tiens à mon bras ma triste vie

Une garce fripée pleine de prises de risque

J’promets qu’elle connaît bien encore quelques tours

Mais le boss du music-hall me recale en pleine crise de rire

Parce que je n’suis qu’de ceux qui faussent leur calme

Parce que le droit de vie de mort est à celui qui fixe le prix

Le vacarme ne m’arrête pas

Pour m’ouvrir je ne trouve pas l’espace

Je joue à Monsieur Tout-le-Monde

Dans de simples costumes

Où je me change en bombe

Où je me consume

Où je me consume

Gosse de la périphérie je vise le centre:

Ma vie n’tient qu'à cette idée vide de sens

Autant qu'à cinq litres de sang

J’t’arrache des mains tout c’que j’mérite de prendre

Et peu m’importe de grossir les rangs de ceux que le shérif veut pendre

J’attends la crise cardiaque, qu’une ex hystérique se venge

Plutôt qu’trouver l’moyen pour que mes rimes se vendent

T’façon c’est la crise devant

J’suis un con d’mon époque, alors j’vais suivre le vent

Et bouffer des trucs qui me détruisent le ventre

Penser à ma pomme, donner moins d’blé aux femmes

Est-ce midi à ma porte, ou un témoin de Jéhovah?

J’prends c’que l’Diable m’apporte et attends que l’Très-Haut m’parle

Mon âme lui a coûté qu’le prix d’un leggings léopard

J’fais l’acteur, et je compte tous les points

J’comprends pas la Terre est ronde mais y’a quand même des cons dans tous les

coins

Siècle de prédateurs

Qui colle nos corps aux sièges et des magnets «Bébé à bord» sur les congélateurs

Je suis couleur vert-dollar

J’crée des prépubères taulards

Eh yo !

Vous me reconnaissez?

C’est moi, Super-Connard !

Quand sur l’espoir tu fondes ton calcul

Tu n’laisses pas d’traces dans l’Histoire

Mais au fond d’ton calbute

Un faux-pas tu perds ton âme

Mais j’vis quand même mon Safari

Jusqu'à ce que le cougar défonce mon pare-buffle

Ça m’fait sentir en vie, bordel

L’alcool tue?

Fumer tue?

Comme si rester sobre allait m’rendre immortel !

J’sais pas si je réveille les bonnes douleurs

Mais j’suis pas sûr que vos bouquins m’aient fait gober les bonnes couleuvres

Quand t’es au fond du gouffre

Et que tu souffres

C’est un luxe de vérifier si les mains qui se tendent sont de la bonne couleur

J’ai besoin de rien

J’ai eu l’choix entre avoir bonne mémoire et être génial

Mais j’sais plus c’que j’ai choisi, je n’me souviens de rien

Tremblement d’ter-ter, les mecs du bitume titubent

Écoute à travers mes textes hurler les multitudes

Les tracas ne m’arrêtent pas

Pour mourir je ne trouve pas l’espace

Je joue à Monsieur Tout-le-Monde

Dans de simples costumes

Où je me change en bombe

Où je me consume

Où je me consume

Où je me consume

Gordijnen bewegen, ramen en gangen kijken naar mij

Ik wacht tot mijn kont vanzelf beweegt, alsof ik in de Poltergeist geloof

Ik nam een ​​grappige vertraging

Ik houd mijn droevige leven aan mijn arm

Een verfrommelde teef vol risiconemers

Ik beloof je dat ze nog een paar trucjes kent

Maar de baas van de muziekzaal laat me in de lach schieten

Omdat ik slechts een van degenen ben die hun kalmte verstoren

Want het recht op leven en dood behoort toe aan degene die de prijs bepaalt

Het geluid houdt me niet tegen

Om te openen kan ik de ruimte niet vinden

Ik speel Mr. Everyman

In eenvoudige kostuums

Waar ik in een bom verander

Waar ik mezelf consumeer

Waar ik mezelf consumeer

Kind uit de periferie Ik mik op het centrum:

Mijn leven hangt af van dit lege idee

Maar liefst vijf liter bloed

Ik grijp alles uit je handen wat ik verdien om te nemen

En ik geef er niet om de gelederen op te zwellen van degenen die de sheriff wil ophangen

Ik wacht op de hartaanval, op een hysterische ex om wraak te nemen

In plaats van een manier te vinden om mijn rijmpjes te verkopen

Zoals het is, de crisis die voor ons ligt

Ik ben een eikel van mijn tijd, dus ik volg de wind

En eet dingen die mijn buik kapot maken

Denk aan mijn appel, geef vrouwen minder tarwe

Is het middag voor mijn deur, of een Jehova's Getuige?

Ik neem wat de duivel me brengt en wacht tot de Allerhoogste tot me spreekt

Mijn ziel kostte haar alleen de prijs van een luipaardlegging

Ik doe de acteur, en ik tel alle punten

Ik begrijp niet dat de aarde rond is, maar er zijn nog steeds idioten in alle

hoeken

Eeuw van roofdieren

Dat plakt onze lichamen aan stoelen en "Baby aan boord"-magneten aan diepvriezers

Ik ben dollargroen

Ik creëer prepuberale veroordeelden

Hé joh!

Je kent me?

Ik ben het, superklootzak!

Wanneer op hoop baseer je je afrekening?

Je laat geen sporen achter in de geschiedenis

Maar op de bodem van uw calbute

Bij één misstap verlies je je ziel

Maar ik leef nog steeds mijn Safari

Totdat de cougar mijn bull bar kapot maakt

Het geeft me het gevoel dat ik leef, verdomme

Alcohol doodt?

Roken is dodelijk?

Alsof nuchter blijven me onsterfelijk zou maken!

Ik weet niet of ik met de juiste pijn wakker word

Maar ik weet niet zeker of ik door jouw boeken de goede slangen heb ingeslikt

Als je onderaan staat

En jij lijdt

Het is een luxe om te controleren of de uitgestrekte handen de juiste kleur hebben

ik heb niets nodig

Ik had de keuze tussen een goed geheugen hebben en briljant zijn

Maar ik weet niet meer wat ik heb gekozen, ik herinner me niets meer

Tre-ter tremor, bitumen vinden wankelen

Luister door mijn teksten huilen de menigten

De zorgen houden me niet tegen

Om te sterven kan ik de ruimte niet vinden

Ik speel Mr. Everyman

In eenvoudige kostuums

Waar ik in een bom verander

Waar ik mezelf consumeer

Waar ik mezelf consumeer

Waar ik mezelf consumeer