The Last Dance - Disco Inferno

Every step that we tread,

The dead are behind us;

Throwing shadows out over our heads,

And they live far in front of us.

No oceans left to cross, no mountains left to climb,

'Cause that’s what I’ve been told,

And it’s got so hard to look around

And see just who can save you, if you don’t have a pot of gold.

Was there ever a time

Like this?

As the noise of the past

Builds up into a crescendo,

The layers of rubbish makes their plea

Amplified a million times or more

But our heads just can’t cope, as we fall

Into the arms of the waiting mystics,

Books burning, barrels turning--

A billion wasted futures light up the night sky.

Small hopes flash past the

While foreign forces wait and pray,

And a fear of the future is so deep in our hearts,

That they’ll all but destroy ourselves

Like the centuries-old feuds

Being updated with high-tech weapons

In the end it’s not the future,

But the past, that’ll get us.

I always believed like this cost lives,

That’s why I was always in line for the sacrifice,

But now my eyes point ahead

Away from the ghosts of the dead.

Elke stap die we zetten,

De doden zijn achter ons;

We werpen schaduwen over onze hoofden,

En ze wonen ver voor ons.

Geen oceanen meer om over te steken, geen bergen om te beklimmen,

Want dat is wat mij is verteld,

En het is zo moeilijk om rond te kijken

En kijk wie u kan redden, als u geen pot met goud heeft.

Is er ooit een tijd geweest?

Zoals dit?

Als het lawaai van het verleden

Bouwt op tot een crescendo,

De lagen afval maken hun pleidooi

Miljoen keer of meer versterkt

Maar ons hoofd kan het gewoon niet aan, we vallen

In de armen van de wachtende mystici,

Boeken branden, vaten draaien--

Een miljard verspilde futures verlichten de nachtelijke hemel.

Kleine hoop flitst voorbij de

Terwijl buitenlandse troepen wachten en bidden,

En een angst voor de toekomst zit zo diep in ons hart,

Dat ze onszelf bijna zullen vernietigen

Zoals de eeuwenoude vetes

Wordt bijgewerkt met high-tech wapens

Uiteindelijk is het niet de toekomst,

Maar het verleden, dat zal ons pakken.

Ik heb altijd geloofd dat dit levens kost,

Daarom stond ik altijd in de rij voor het offer,

Maar nu wijzen mijn ogen vooruit

Weg van de geesten van de doden.