Stien - Dimmu Borgir

Svunne tider pajotuns vei

Der over hoye klipper og fjell

Har merket den med stov og aske

Fra dengang alders hirder

Vandret pa disse kanter

Her gandviks bergtroll trampet frem

I ondt og strrt et tussefolge

Hvor ferdafolk fant stor en visdom

Om landets skogsliv og morke sider

Her pa stien som bukter seg uendelig frem

Mellom berg hvor de vanskelig fremdeles

Kan oynes i horisonten

Sa storslatt det ma ha v?

rt

Og speide ut over alt dette

Og a vandre sa alene og fri

En hostkveld i en kald og lett take

Slik som mange for meg har opplevd

Og som mange for meg ha verdsatt

Men minner blir glemt av tidens gang

Og lite er her som det engang var

Her som ellers har blader visnet

Men falt ned pa en forfallen jord

Hvor drommer og liv har dodd ut

Men kanskje bak en stien

Eller bak en gammel busk

Sitter fortsatt… hmm

Og venter?

Voorbij zijn de dagen van pajotun

Daar over hoge kliffen en bergen

Heb het gemarkeerd met stof en as

Van de herders van die tijd

Horizontaal op deze randen

Hier stapte Gandviks bergtrol naar voren

In evil and strutt a tessefolge

Waar reizigers grote wijsheid vonden

Over het bosleven en de donkere kanten van het land

Hier op het pad dat eindeloos kronkelt

Tussen bergen waar ze nog moeilijk zijn

Te zien aan de horizon

Zo prachtig dat het ma ha v?

rt

En dit allemaal verkend

En om zo alleen en vrij te lopen

Een hoestnacht in een koude en lichte take

Zoals velen voor mij hebben meegemaakt

En zoals velen voor mij hebben gewaardeerd

Maar herinneringen worden vergeten door het verstrijken van de tijd

En weinig is hier zoals het ooit was

Hier, net als elders, zijn de bladeren verdord

Maar viel op een vervallen aarde

Waar dromen en leven zijn uitgestorven

Maar misschien achter een steen

Of achter een oude struik

Zit nog steeds... hmm

En wachten?