Reptile - Dimmu Borgir

Glowing eyes, staring eyes

Manifest of evil presence

With entities swept in disease and decay

A fall from paradise beyond redemption

He who speaks of nightly treasures

He who wraps the serpent around my neck

He who pours poisonous wine in my chalice

He who lets me serve and slip away

…And so I will take shelter

In the absence of the light

Hiding like a masked miniature in the dark

A revenant without relief it seems

For the art of becoming a progeny

And to be raised in such curse

Infesting the dead in herds

His grandeur of guidance in roundtrips obscure

He who immerse my hands in sullen thrills

His pat on which domination linger

He who dares to prove the sanity of mine

He who speaks of nightly treasures

He who lets me serve and slip away

Black unearthly void creatures crawling

Forbidden forgotten fairly underrated

Bastards in the shape of angels holding my hands

Passing me wath is left of the wine

Gloeiende ogen, starende ogen

Manifest van kwade aanwezigheid

Met entiteiten die worden meegesleept in ziekte en verval

Een val uit het paradijs zonder verlossing

Hij die spreekt over nachtelijke schatten

Hij die de slang om mijn nek wikkelt

Hij die giftige wijn in mijn kelk giet

Hij die mij laat dienen en wegglippen

...En dus ga ik schuilen

Bij afwezigheid van het licht

Zich verstoppen als een gemaskerde miniatuur in het donker

Een revenant zonder opluchting lijkt het

Voor de kunst om een ​​nageslacht te worden

En om in zo'n vloek op te groeien

De doden in kuddes besmetten

Zijn grootsheid van begeleiding bij rondreizen obscuur

Hij die mijn handen onderdompelt in sombere spanning

Zijn klopje op welke overheersing blijven hangen

Hij die de geestelijke gezondheid van mij durft te bewijzen

Hij die spreekt over nachtelijke schatten

Hij die mij laat dienen en wegglippen

Zwarte, onaardse, lege wezens kruipen

Verboden vergeten redelijk ondergewaardeerd

Bastaarden in de vorm van engelen die mijn handen vasthouden

Mij ​​doorgeven wat er over is van de wijn