Over bleknede blaner til dommedag - Dimmu Borgir

Langt om lenge det stormens blest

slr tidevannets sprekninger

slr hav p en skatt

har snart alle skogstjern frosset til is og snen dekker en fjelltopp

Stripels kriger traust han var som satte

sitt mot i gammel tid

vandrer hen til dodoy skar etter sin bane

storgildt strid

Bleser bleknede blners land

overforlatt og dunkel jord

og bra for fedre som har seiret

norskehavets skumrings fjord

Reisen gjennom dimmen er gr for meg er den et skall av forfars liv

blesne blekne blner fjell

inn i en grvendt natt

jeg reiser over bleknede blners fjell

og her i morket er jeg forlatt

Snart har sno tynget hver en grend

snart har kong vinter beseiret jord

her hvor en gang de gamle falt i marken

for legge den ode oy og gjore den ren

Over bleknede blners fjell

jeg drar i dens dunkle morkmanns ord

over land hvor fedres kamp har seiret

hvor vikingsverd satte tydelig spor

Eindelijk barstte het onweer los

slr de getijdenscheuren

slr hav op een schat

binnenkort zijn alle bossterren tot ijs bevroren en bedekt de sneeuw een bergtop

De krijger van Stripel vertrouwt erop dat hij degene was die

zijn moed in de oudheid

loopt naar dodoy die zijn pad volgt

grote strijd

Blazende vervaagde blners land

verlaten en donkere grond

en goed voor vaders die hebben gewonnen

de fjord van de Noorse Zee in de schemering

De reis door de mist is grijs voor mij, het is een schil van het leven van een voorouder

bleke bleke blner bergen

in een zware nacht

Ik reis over de bergen van vervaagde blners

en hier in de duisternis ben ik verlaten

Binnenkort heeft sno op elk gehucht gewogen

spoedig heeft koning winter de aarde verslagen

hier waar ooit de Ouden in het veld vielen

om de ode te leggen en schoon te maken

Over de bergen van vervaagde blners

Ik ga in de woorden van zijn obscure donkere man

over land waar de strijd van vaders heeft gezegevierd

waar Vikingzwaarden duidelijke sporen hebben achtergelaten