Da Den Kristine Satte Livet Til - Dimmu Borgir

Min sjel den glødet

Og mitt sinn det lengtet

Etter å få fatt i en kristen faen

I det kalde mørket jeg ventet med vinden

Det ulte som besatt av fanden

Jeg ventet

Åh, som jeg ventet

Tiden virket som evig

Men endelig fikk jeg øye på stakkar’n

Jeg hevet min knyttede neve

Og skrek

Svake kristne!

Dø i natt!

Jeg skal flerre din sjel i to!

Du skal føle makten jeg har fått av mørket!

Din tid er omme!

Også din tro…

…også din tro!!!

Be om nåde du stakkars faen

Og min latter skal atter runge

Høyt i nattens kulde

Der frosten fryser din siste

Tåre…

Svake kristne!

Du døde i natt!

Med et kraftig hugg tok jeg din skalle!

En blodig slakt som til syvende og sist

Hvis stemmer (vil)for alltid i Dødsriket gjalle!

Mijn ziel het gloeide

En mijn geest verlangde ernaar

Na het krijgen van een christelijke neukbeurt

In de koude duisternis wachtte ik met de wind

Het brulde als een gek

Ik wachtte

Oh, zoals ik had verwacht

Tijd leek eeuwig

Maar eindelijk zag ik het arme ding

Ik hief mijn gebalde vuist

en schreeuwde

Zwakke christenen!

Sterf vanavond!

Ik zal je ziel in twee vermenigvuldigen!

Je zult de kracht voelen die ik uit de duisternis heb gehaald!

Je tijd is voorbij!

Ook je geloof...

… Ook uw geloof !!!

Vraag om genade jij arme eikel

En mijn lach zal weer weerklinken

Luid in de kou van de nacht

Waar de vorst je laatste bevriest

Traan…

Zwakke christenen!

Je bent vannacht overleden!

Met een krachtige slag nam ik je schedel!

Een bloedige slachting die uiteindelijk

Als stemmen (zullen) voor altijd in het Dodenrijk gelden!