Apagón 125 - Dikers

Que tienes muy poquita piel

que suerte ya no se te ve

así es que el Sol se va a joder

que me de y caliente a su puta madre

que tienes muy poco que hacer

haz como que vas a tender

las pesadillas que te den

y por la ventana abres que salten

Si te abres bien el portón

hay alguien dispuesto a tó

Que tienes piedras en los pies

y en cada uña un alfiler

que cuando coges un pincel

quitas el marrón y lo llamas vida

Si te cierras allí estoy yo

de las piernas al corazón

y yo le echo migas a tu pez

pero no se las quieren comer

ni las hormigas que se ven

y boca arriba se encendió

se hizo el día en su colchón

Apagón, que le den por culo al Sol

Que tienes lo que hay que tener

no me lo digas ya lo sé

las nubes corren al llover

te revienta el pecho cuando las miras

Si te abres bien el portón

hay alguien dispuesto a tó

que tienes miedo de pisar

dale y derrite el alquitrán

quizá debajo hay algo más

otra vez ni esa, todo mentiras

Si te cierras allí estoy yo

de las piernas al corazón

y le doy veneno de beber

y eso sí que le gusta a tu pez

aunque por la noche sea beber

también boca arriba.

Se encendió, se hizo el día en su colchón

Apagón, que le den por culo al Sol

Se encendió, se hizo el día en su colchón

Apagón, que le den por culo al Sol

Si te abres bien el portón

hay alguien dispuesto a tó

Si te cierras allí estoy yo

de las piernas al corazón

y en una pecera meteré

esta primavera que inventé

pa que no me quieras y estaré

siempre boca arriba.

Apagón, que le den por culo al Sol.

dat je heel weinig huid hebt

Wat een geluk dat je niet meer te zien bent

dus de zon gaat neuken

dat maakt me geil van zijn moeder

dat je weinig te doen hebt

doe alsof je gaat verzorgen

de nachtmerries die je krijgt

en door het raam open je ze om te springen

Als je de poort goed opent

Is er iemand bereid om

dat je stenen in je voeten hebt

en in elke spijker een speld

dat als je een penseel oppakt

je haalt het bruin weg en noemt het leven

Als je daar sluit ben ik

van de benen tot het hart

en ik voeg kruimels toe aan je vis

maar ze willen ze niet eten

noch de mieren die worden gezien

en gezicht naar boven verlicht

de dag was gemaakt op zijn matras

Verduistering, neuk de zon

dat je hebt wat nodig is

vertel me niet dat ik het al weet

de wolken rennen als het regent

je borst barst als je ernaar kijkt

Als je de poort goed opent

Is er iemand bereid om

dat je bang bent om te stappen

raak en smelt de teer

misschien zit er iets anders onder

zelfs dat niet weer, allemaal leugens

Als je daar sluit ben ik

van de benen tot het hart

en ik geef hem vergif te drinken

en dat vinden je vissen lekker

zelfs als het 's nachts drinkt

ook naar boven gericht.

Het licht op, de dag is gemaakt op je matras

Verduistering, neuk de zon

Het licht op, de dag is gemaakt op je matras

Verduistering, neuk de zon

Als je de poort goed opent

Is er iemand bereid om

Als je daar sluit ben ik

van de benen tot het hart

en in een vissenkom die ik zal doen

dit voorjaar dat ik heb uitgevonden

dus je houdt niet van me en ik zal zijn

altijd naar boven gericht

Verduistering, neuk de zon.