Final Days - Die Kammer

To all those friends I once knew

And those I still do This is our last but one drink

Our ship’s about to sink

But we won’t dread

The grim reaper and the dead

No, we won’t dread

The primrose path that lays ahead

The wind that blows

The rain that falls

Bare all the mysteries of our final days

To the muses I once knew

And those I still do You made me give my life a meaning

Drove bright thoughts gleaming

Now I’d be thankful

If you would a hand lend

So not to dread

The inescapable at the end

Aan al die vrienden die ik ooit kende

En die doe ik nog steeds. Dit is ons voorlaatste drankje

Ons schip staat op het punt te zinken

Maar we zullen niet bang zijn

De Magere Hein en de doden

Nee, we zullen niet bang zijn

Het teunisbloempad dat voor ons ligt

De wind die waait

De regen die valt

Onthul alle mysteries van onze laatste dagen

Aan de muzen die ik ooit kende

En wat ik nog steeds doe, je hebt me mijn leven zin gegeven

Reed heldere gedachten glimmend

Nu zou ik dankbaar zijn

Als je een hand zou willen lenen

Dus niet bang zijn

Het onontkoombare aan het einde