Didn't Know What I Was in For - Better Oblivion Community Center, Phoebe Bridgers, Conor Oberst

My telephone, it doesn’t have a camera

If it did I’d take a picture of myself

If it did I’d take a picture of the water

And the man on the offramp

Holding up the sign that’s asking me for help

I got a job and I’ll work here for the summer

I fold the towels and set them by the pool

Everyone looks happy with each other

'Til they step away and say the thing they really meant

They always sound so cruel

I didn’t know what I was in for

When I signed up for that run

There’s no way I’m curing cancer

But I’ll sweat it out

I feel so proud now for all the good I’ve done

I know a girl who owns a boutique in the city

Selling clothes to the fashionably late

Says she cries at the news but doesn’t really

'Cause it’s too much fun, there’s too much time

And too much plastic money to be made

I didn’t know what I was in for

When they took my belt and strings

They told me I’d gone crazy

My arms are strapped in a straight jacket

So I couldn’t save those TV refugees

When they’re on their backs

In a bloody bath

Full of Sarin gas

On a screen

I didn’t know what I was in for

When I laid out in the sun

We get burned for being honest

I’ve really never done anything, for anyone

To fall asleep I need white noise to distract me

Otherwise I have to listen to me think

Otherwise I pace around, hold my breath, let it out

Sit on the couch and think about

How living’s just a promise that I made

Mijn telefoon, deze heeft geen camera

Als dat zo was, zou ik een foto van mezelf maken

Als dat zo was, zou ik een foto van het water maken

En de man op de afrit

Houd het bord omhoog dat me om hulp vraagt

Ik heb een baan en ik werk hier voor de zomer

Ik vouw de handdoeken op en leg ze bij het zwembad

Iedereen ziet er gelukkig uit met elkaar

'Til ze stappen weg en zeggen wat ze echt meenden

Ze klinken altijd zo wreed

Ik wist niet waar ik voor was

Toen ik me aanmeldde voor die run

Er is geen manier waarop ik kanker genees

Maar ik zweet het uit

Ik ben nu zo trots op al het goede dat ik heb gedaan

Ik ken een meisje die een boetiek heeft in de stad

Kleding verkopen aan de modieuze laat

Zegt dat ze huilt bij het nieuws, maar niet echt

Omdat het te leuk is, er is te veel tijd

En te veel plastic geld om te verdienen

Ik wist niet waar ik voor was

Toen ze mijn riem en snaren afpakten

Ze vertelden me dat ik gek was geworden

Mijn armen zijn vastgebonden in een rechte jas

Dus ik kon die tv-vluchtelingen niet redden

Als ze op hun rug liggen

In een bloedbad

Vol met Sarin-gas

Op een scherm

Ik wist niet waar ik voor was

Toen ik in de zon lag

We worden verbrand omdat we eerlijk zijn

Ik heb echt nog nooit iets gedaan, voor niemand

Om in slaap te vallen, heb ik witte ruis nodig om me af te leiden

Anders moet ik naar me luisteren denken

Anders loop ik rond, houd mijn adem in, laat het eruit

Ga op de bank zitten en denk aan

Hoe leven slechts een belofte is die ik heb gedaan