одиночество есть - Диана Арбенина

Одиночество – есть человек во фраке.

Много жалоб и слез.

Я как теннисный мячик

Отражаю себя от прозрачного тыла,

Что зовется столом.

Я запомнил, как стыла

На плите коммунальной волшебная греча.

Я отдал бы себя всем, кто хочет, но вечен

Мой восторг и печаль под покровом дудука

Знала б ты, как тогда я хотел твою руку

Искупать в ласках гордых в коварстве севана

(Знала б ты, как тогда я хотел…)

Одиночество, одиночество – есть нить подъемного крана,

На котором висит поплавок из бетона

И ломает Литейный на пустырь и бездомность, на пустырь и бездомность.

Одиночество – есть водка без наслажденья.

Лучше кофе, вино и безвкусные деньги

Заработать их не составляет усилий —

Просто выйти и спеть.

Запеленутый в силу

Голос дарит мой годы бессмертному залу.

Одиночество есть.

И таится в вокзалах

Эмигрантом скулит на коленях — обратно.

Но я больше не верю.

Никому.

Только брату.

И не смей меня звать шифром, азбукой Морзе.

Я ушел навсегда.

Всё предельно серьезно.

Салютую.

Пока.

Посошком сказки Грина.

Одиночество есть.

Буду ждать терпеливо.

Плюс итог.

Одиночество – фрак вдет в петлицы.

Четкий абрис лица.

Загнут угол страницы.

И зима как наждак по лицу будто в драке.

Одиночество – есть человек во фраке…

Одиночество – есть человек во фраке…

Одиночество есть…

Eenzaamheid - er is een man in een rokkostuum.

Veel klachten en tranen.

Ik ben als een tennisbal

Ik weerkaats mezelf van een transparante achterkant,

Wat heet een tafel.

Ik herinner me hoe koud

Magische boekweit op het gemeenschappelijke fornuis.

Ik zou mezelf geven aan iedereen die wil, maar eeuwig

Mijn vreugde en verdriet onder de dekking van de duduk

Als je wist hoe, dan wilde ik je hand

Baad in de liefkozingen van de trotsen in het bedrog van Sevan

(Als je toen maar wist hoe ik het wilde...)

Eenzaamheid, eenzaamheid is een rode draad

Waaraan een drijver van beton hangt

En breekt Foundry in een woestenij en dakloosheid, in een woestenij en dakloosheid.

Eenzaamheid is wodka zonder plezier.

Betere koffie, wijn en smakeloos geld?

Ze verdienen is geen inspanning -

Ga gewoon naar buiten en zing.

met kracht ingebakerd

Mijn stem geeft mijn jaren aan de onsterfelijke zaal.

Er is eenzaamheid.

En schuilt in treinstations

Een emigrant jammert op zijn knieën - terug.

Maar ik geloof niet meer.

Niemand.

Alleen broer.

En waag het niet me een cijfer te noemen, morsecode.

Ik ben voor altijd weg.

Alles is buitengewoon ernstig.

Groet.

Tot.

Met behulp van de sprookjes van Green.

Er is eenzaamheid.

Ik zal geduldig wachten.

Plus de onderste regel.

Eenzaamheid - de rok wordt in de knoopsgaten gedragen.

Duidelijke omtrek van het gezicht.

Paginahoek is gevouwen.

En de winter is als amaril op het gezicht als in een gevecht.

Eenzaamheid - er is een man in een rokkostuum ...

Eenzaamheid - er is een man in een rokkostuum ...

Er is eenzaamheid...