брамс - Диана Арбенина

Мне трудно дышать.

Это не горы,

это моя голова, обращенная к небу.

Кто знает, как скоро?

Виться, кружиться, а всё по спирали

Ленты.

Фрагментам спасибо,

что нас миновали.

Работают мантры.

Брамс в голове, не хватает гитары.

Клавиши суть — молотки, а не струны.

Двадцатый декабрь презрительно юный.

Ты еще жив, я жива.

чту уроки.

Были знакомы.

ты сдался до срока — пусть так,

но без напряжения.

Мне трудно дышать.

Горы оставим.

Глупо искать причину в тех, кто нас предал.

Дай Бог им победы.

Я покачусь по равнинам вдоль сосен,

до океана, до тундры, до сопок, до солнца.

Я стала младенцем.

Брамс в голове, не хватает гитары.

Клавиши суть — молотки, а не струны.

Двадцатый декабрь, презрительно юный.

Ты еще жив, я жива, чту уроки.

Были знакомы, ты сдался до срока — пусть так,

пусть так, пусть так, но без напряжения.

Прошлое в старость скользит.

Салют!

Мне трудно дышать.

Ровно от счастья

горы блокируют лёд.

Французы танцуют,

а русские — в нарды.

Мы терпеливы, как лошади в стойле.

Милости ждем от погоды, как люди — прощения

у тех, кто их бросил.

Вниз наклоняться не надо — опасно.

Брамс в голове, не хватает гитары.

Сердце болеть перестало.

Ты уже мертв, я жива, чту уроки.

Были знакомы, ты сдался до срока — пусть так,

пусть так, пусть так, но без напряжения.

Прошлое в старость скользит.

Салют!

Het is moeilijk voor mij om te ademen.

Dit zijn geen bergen

dit is mijn hoofd naar de hemel gericht.

Wie weet hoe snel?

Krullen, draaien en alles in een spiraal

banden.

Bedankt fragmenten

dat we zijn gepasseerd.

Mantra's werken.

Brahms in mijn hoofd, niet genoeg gitaar.

De toetsen zijn hamers, geen snaren.

De twintigste december is verachtelijk jong.

Jij leeft nog, ik leef nog.

Ik lees lessen.

Waren bekend.

je gaf het op voor de deadline - het zij zo,

maar zonder spanning.

Het is moeilijk voor mij om te ademen.

Laten we de bergen verlaten.

Het is dwaas om de reden te zoeken bij degenen die ons hebben verraden.

Moge God hen de overwinning schenken.

Ik zal over de vlakten rollen langs de dennen,

naar de oceaan, naar de toendra, naar de heuvels, naar de zon.

Ik werd een baby.

Brahms in mijn hoofd, niet genoeg gitaar.

De toetsen zijn hamers, geen snaren.

Twintig december, minachtend jong.

Jij leeft nog, ik leef, ik respecteer de lessen.

Was bekend, je gaf je over voor de deadline - het zij zo,

laat het zijn, laat het zijn, maar zonder spanning.

Het verleden glijdt af naar de ouderdom.

Vuurwerk!

Het is moeilijk voor mij om te ademen.

uit geluk

bergen blokkeren het ijs.

De Fransen dansen

en Russen - backgammon.

We zijn zo geduldig als paarden in een stal.

We verwachten genade van het weer, zoals mensen - vergeving

degenen die hen in de steek hebben gelaten.

Buig niet voorover - het is gevaarlijk.

Brahms in mijn hoofd, niet genoeg gitaar.

Het hart stopte met pijn doen.

Jij bent al dood, ik leef, ik respecteer de lessen.

Was bekend, je gaf je over voor de deadline - het zij zo,

laat het zijn, laat het zijn, maar zonder spanning.

Het verleden glijdt af naar de ouderdom.

Vuurwerk!