Supplica A Mia Madre - Diamanda Galas

È difficile dire con parole di figlio

Ciò a cui nel cuore ben poco assomiglio

Tu sei la sola al mondo che sa, del mio cuore

Ciò che è stato sempre, prima d’ogni altro amore

Per questo devo dirti ciò ch'è orrendo conoscere:

È dentro la tua grazia che nasce la mia angoscia

Sei insostituibile.

Per questo è dannata

Alla solitudine la vita che mi hai data

E non voglio esser solo.

Ho un’infinita fame

D’amore, dell’amore di corpi senza anima

Perché l’anima è in te, sei tu, ma tu

Sei mia madre e il tuo amore è la mia schiavitù:

Ho passato l’infanzia schiavo di questo senso

Alto, irrimediabile, di un impegno immenso

Era l’unico modo per sentire la vita

L’unica tinta, l’unica forma: ora è finita

Sopravviviamo: ed è la confusione

Di una vita rinata fuori dalla ragione

Ti supplico, ah, ti supplico: non voler morire

Sono qui, solo, con te, in un futuro aprile…

Het is moeilijk om in de woorden van zoon te zeggen

Hoe ik er in mijn hart heel klein uitzie

Jij bent de enige ter wereld die weet van mijn hart

Wat is er altijd geweest, voor elke andere liefde

Dit is waarom ik je moet vertellen wat het verschrikkelijk is om te weten:

Het is in uw genade dat mijn angst is geboren

Jij bent onvervangbaar.

Hiervoor is ze verdoemd

Tot eenzaamheid het leven dat je me gaf

Ik wil niet alleen zijn.

Ik heb een oneindige honger

Van liefde, van de liefde van lichamen zonder ziel

Omdat de ziel in jou is, ben jij het, maar jij

Jij bent mijn moeder en jouw liefde is mijn slavernij:

Ik bracht mijn jeugd door als slaaf van dit zintuig

Hoog, onherstelbaar, van een immense toewijding

Het was de enige manier om het leven te voelen

De enige kleur, de enige vorm: nu is het voorbij

We overleven: en het is verwarring

Van een leven herboren uit de rede

Ik smeek je, ah, ik smeek je: wil niet sterven

Ik ben hier, alleen, met jou, in een toekomstige april ...