Лиса и кувшин - Детское издательство «Елена»

Вышла баба на поле жать и спрятала в кусты кувшин с молоком.

Подобралась к кувшину лиса, всунула в него голову, молоко вылакала.

Пора бы и домой, да вот беда – головы из кувшина вытащить не может.

Ходит лиса, головой мотает и говорит:

- Ну, кувшин, пошутил, да и будет, – отпусти же меня, кувшинчик!

Полно тебе, баловать, – поиграл, да и хватит!

Не отстаёт кувшин, хоть ты что.

Рассердилась лиса:

- Погоди же ты, не отстанешь честью, так я тебя утоплю.

Побежала лиса к реке и давай кувшин топить.

Кувшин-то утонуть утонул, да и лису за собой потянул.

Een vrouw ging naar het veld om te oogsten en verborg een kruik melk in de struiken.

De vos kroop naar de kan, stak zijn kop erin en likte de melk op.

Het is tijd om naar huis te gaan, maar het probleem is dat hij zijn hoofd niet uit de kan kan trekken.

De vos loopt, schudt zijn hoofd en zegt:

- Nou, kruik, hij maakte een grapje, en dat zal hij ook zijn, - laat me gaan, kruik!

Het is genoeg voor jou, om te genieten - je hebt gespeeld, en dat is genoeg!

De kan blijft niet achter, wat je ook bent.

Vos boos:

"Wacht, je zult niet achterop raken met eer, dus ik zal je verdrinken."

De vos rende naar de rivier en laten we de kruik opwarmen.

De kruik zonk om te verdrinken en trok de vos mee.