Terror - Denial of God

A Shadow flees from Broadmoor

Sadistic Lunatic of the Night

The Curse of Whitechapel is coming

This Town will bathe in Blood tonight

The Night has glowing Eyes

The Stare of the unseen Evil

Lurking in the Darkness

Bringing ghoulish Upheaval

Hasty Steps on Cobblestone

The dank Fog chills your icy Bones

Run into my cold Embrace

The Gas Lamps won’t reveal my Face

Unlit Labyrinths of Alleys and Courts

My Home, my place of Crime

Victim’s Blood spiderwebs across Town

You’re running out of Time

«My Knife is so nice and sharp»

Your Names immortalized by my Hands

I slash your Throats from left to right

Deeds too abominable to talk about

All become far too real in this Night

I find my Pleasure in the Horrors of Death

My crimson Blade reflects your trembling Fear

I love to feel Life crumbling in my Hands

Whenever it is Dark I will be near

Your Faint Screams slowly drown in Blood

The crimson Stains, the Pride on my Cape

Feel my cold Instruments of Hell

As you realise there is no Escape

No one can stop my abysmal Deeds

Violently unfolding in the Alleyways

Neither Crosses nor foolish Prayer Beads

Can stop my nocturnal Blood Spray

Surgical Instruments in my Hands

The Rush of Blood takes me high

I perform with utter Precision

I laugh while you squeal and die

With Glee I stab and stab again

Hacking through Organs and Nerves

Your Body’s disposed in a Lane

And your Innards I preserve

«Catch me when you can»

I hate what you portray

I am ending your Disgrace

I cure East End’s Decay

For I am the Terror without Face

Een schaduw vlucht uit Broadmoor

Sadistische gek van de nacht

De vloek van Whitechapel komt eraan

Deze stad zal vanavond in Bloed baden

De nacht heeft gloeiende ogen

De blik van het onzichtbare kwaad

Op de loer in de duisternis

Brengt griezelige Omwenteling

Haastige stappen op geplaveide stenen

De vochtige mist koelt je ijzige botten

Ren mijn koude omhelzing tegen het lijf

De gaslampen zullen mijn gezicht niet onthullen

Onverlichte labyrinten van steegjes en rechtbanken

Mijn thuis, mijn plaats van misdaad

Slachtofferbloed spinnenwebben door de hele stad

Je hebt bijna geen tijd meer

«Mijn mes is zo mooi en scherp»

Uw namen vereeuwigd door mijn handen

Ik slash je keel van links naar rechts

Daden te afschuwelijk om over te praten

Alles wordt veel te echt in deze nacht

Ik vind mijn plezier in de verschrikkingen van de dood

Mijn karmozijnrode mes weerspiegelt je bevende angst

Ik hou ervan om het leven in mijn handen te voelen afbrokkelen

Wanneer het donker is, ben ik in de buurt

Je flauwe kreten verdrinken langzaam in bloed

De karmozijnrode vlekken, de trots op mijn cape

Voel mijn koude instrumenten van de hel

Zoals je je realiseert is er geen ontsnapping

Niemand kan mijn verschrikkelijke daden stoppen

Gewelddadig ontvouwen in de steegjes

Noch kruisen, noch dwaze gebedskralen

Kan mijn nachtelijke bloedspray stoppen

Chirurgische instrumenten in mijn handen

The Rush of Blood neemt me mee

Ik presteer met uiterste precisie

Ik lach terwijl je gilt en sterft

Met Glee steek ik en steek ik nog een keer

Door organen en zenuwen hacken

Je lichaam wordt afgevoerd in een rijstrook

En je ingewanden bewaar ik

"Pak me op wanneer je kunt"

Ik haat wat je uitbeeldt

Ik beëindig je schande

Ik genees East End's Decay

Want ik ben de Terreur zonder Gezicht