Cycle of the Wolf - Denial of God

Twilight Hour, my Time has come

The Sun chased away by the Moon

There is a Curse upon my Soul

And the Night is coming soon

The Fullmoon Light reflects in the Mirror

Where my pale Face does change

A Transformation from Man to Beast

So grotesque and strange…

But Real!!!

The Fullmoon is cursing me above my Head

With it’s cold silvery Eye

To cross my Path this Night is what you dread

By wolfen Claws you are gonna die

I prowl these Paths at Night again and again

As the gruesome Beast I have become

They all were harmless Victims of my Shame

But tonight you are my chosen one

Can’t you see me, an endless Nightmare

Cursing the white Moon above

Can’t you hear me, feel my cold Stare

Damned to kill the one I love

Can’t you hear me in the damned Glare

Of the Moon hiding the Truth

Can’t you see me, an endless Nightmare

The cursed Cycle of the Wolf

Adoring you since Childhood

Would never cause you Pain

But tonight I am out prowling

Out to rip your Veins

Haunting in these foggy Woods

Sensing your warm Breath

Want to hold you close to me

Still causing senseless Death

Slowly you are approaching me

I stare into your Eyes

Staring in your now pale Face

Don’t think you recognize

The one you loved, the one you cursed

The one you left behind

And this Night in the foggy Woods

No one hears your Cries

No one hears your fucking Cries…

Twilight Hour, mijn tijd is gekomen

De zon verjaagd door de maan

Er rust een vloek op mijn ziel

En de nacht komt eraan

Het Volle Maanlicht weerkaatst in de Spiegel

Waar mijn bleke gezicht verandert

Een transformatie van mens naar beest

Zo grotesk en vreemd...

Maar echt!!!

De Volle Maan vervloekt me boven mijn Hoofd

Met zijn koude zilveren oog

Deze nacht mijn pad kruisen is waar je bang voor bent

Bij Wolfen Claws, je gaat dood

Ik sluip deze paden 's nachts steeds weer opnieuw

Als het gruwelijke Beest dat ik ben geworden

Ze waren allemaal onschuldige slachtoffers van mijn schaamte

Maar vanavond ben jij mijn uitverkorene

Zie je me niet, een eindeloze nachtmerrie?

De witte maan hierboven vervloeken

Kun je me niet horen, voel mijn koude blik?

Verdomme om degene te doden van wie ik hou

Kun je me niet horen in de verdomde Glare?

Van de maan die de waarheid verbergt

Zie je me niet, een eindeloze nachtmerrie?

De vervloekte Cyclus van de Wolf

Ik aanbid je sinds je kindertijd

Zou je nooit pijn doen

Maar vanavond ben ik aan het rondsnuffelen

Erop uit om je aderen te scheuren

Rondspoken in deze mistige bossen

Je warme adem voelen

Ik wil je dicht bij me houden

Nog steeds zinloze dood veroorzaken

Langzaam kom je naar me toe

Ik staar in je ogen

Starend in je nu bleke gezicht

Denk niet dat je het herkent

Degene van wie je hield, degene die je vervloekte

Degene die je achterliet

En deze nacht in het mistige bos

Niemand hoort je gehuil

Niemand hoort je verdomde kreten...