Торжество жертвы - DEFORM

Спрячу улыбку, ступая на камни,

Иду на Голгофу, обьятый ветрами.

Разбужены стаи вновь ищущих птиц;

Я вижу презренье обманутых лиц.

И море размоет, и ветер осушит

Всё то, что пугало усталую душу.

И, следуя ветру и току по венам,

Отдам своё тело голодным гиенам.

Встречать рассвет распятым,

Болтаться на кресте,

Ценить голодный разум,

С ума сходить во сне.

Упасть с удара плети

Всем телом на песок.

Не спас, в меня не веря,

Мой персональный Бог.

Ik zal mijn glimlach verbergen, stappend op de stenen,

Ik ga naar Calvarie, omarmd door de wind.

Zwermen weer op zoek naar vogels worden gewekt;

Ik zie de minachting van bedrogen gezichten.

En de zee zal wegspoelen, en de wind zal opdrogen

Dat alles beangstigde een vermoeide ziel.

En, de wind en stroming volgend door de aderen,

Ik zal mijn lichaam aan de hongerige hyena's geven.

Groet de gekruisigde dageraad

hangen aan het kruis,

Waardeer de hongerige geest

Word gek in een droom.

Van de zweep vallen

Met het hele lichaam op het zand.

Niet gered, niet in mij gelovend,

Mijn persoonlijke God.