Одна великая ложь - DEFORM

Одна великая ложь!

И в мире боли и зла

Я на себя не похож,

И в этом ваша вина.

Умолкнет пение птиц,

И я начну говорить.

Границы вашей души

Я не сумею открыть.

И твой холодный расчёт,

Твоя немая игра…

Ты не берёшь меня в счёт,

Ты жертва не для меня.

Опять зажгутся огни,

Я перестану дышать…

Одна великая ложь —

Опять, опять и опять.

Одна великая ложь!

Я корчу рожи весне,

Как умирающий Бог.

На моём поле чудес

Не вырастает любовь.

Дойдя до точки, уйти,

Не подбирая слова.

Я ускользаю, как тень,

Спасаясь сам от себя.

Вновь изнуряющий секс,

И как немое кино,

Мои иллюзии — бред…

Тебе опять всё равно.

Да, я не новый герой!

Кого-то надо распять!

Мы поиграем в мораль,

Себе позволив солгать

Een grote leugen!

En in de wereld van pijn en kwaad

Ik lijk niet op mezelf

En dit is jouw schuld.

Het zingen van vogels zal ophouden,

En ik begin te praten.

De grenzen van je ziel

Ik zal niet kunnen openen.

En je koude berekening

Je stomme spel...

Je telt me ​​niet mee

Je bent geen slachtoffer voor mij.

De lichten zijn weer aan

Ik stop met ademen...

Een grote leugen

Opnieuw opnieuw en opnieuw.

Een grote leugen!

Ik trek gezichten in de lente,

Als een stervende god

In mijn veld van wonderen

Liefde groeit niet.

Als je het punt hebt bereikt, vertrek,

Zonder woorden te kiezen.

Ik glijd weg als een schaduw

Zichzelf aan zichzelf onttrekken.

Weer vermoeiende seks

En als een stomme film

Mijn illusies zijn waanideeën...

Het maakt je weer niets uit.

Ja, ik ben geen nieuwe held!

Er moet iemand gekruisigd worden!

We zullen moraliteit spelen

Jezelf laten liegen