Where The Wild Things Are - ATMOSPHERE, Doseone, SOLE

And furniture comes warm, out to greet me, look

Showing with pride, daze, dust

And imaginary hug on non-conscious brush

Things are better now

I adore these, walls as they reveal, supple roots

And vibrant flooring, he’s home

Seems to penetrate very fabric of the roof above me As panels seal (ceiling) seal (ceiling) peels

Back the sky so beautiful with knife

Famous purple clouds and mid-light

Ash black sweeps the character away

A truly awesome, sight

Outside, makes room and weep for it The amazing thing is with secrets unfolding

Abound, on ground I can only see the light

And thus the moon burns and it tolerates magicals got some inspring

To be or not, join the miraculous now transpiring

That is the, who’s flame is it for me to not feed

So my relief becomes my gallion and my poon becomes my bloom

This place has always been an ocean, always been a song

I got a liter of Knob Creek &bottle of Ether

Got the second Mobb Deep creeping out of the speakers

Would prefer to sit home and drink 'cause it’s cheaper

Why you trying to hide the eggs girl, you think that it’s Easter?

Got time to kill, got kills to time

Prescription filled, I got pills to climb

Got the firearm ready to rob convenience stores

Got charm baby gonna recruit a team of whores

Got hopes and dreams of no in betweens

(Sole chanting)

I’ve got hopes and dreams of no in betweens

Good swing keep losing the fall in the green

Good thing most my friends live inside my head

'Cause now I’m never alone, when I lie in bed

Got truth can’t recall where I put it Maybe someone took it, mistook it for value and thought they wanted it Gone with the wind and the rain all that remains is a subtle taste of sin

laced with grins and astonishment

Don’t believe in monsters… I know 'em

Because they dwell in my heart and raise hell in my emotions

If there ever was a reason to live it’d be to die

Now hold still let me wipe the fear out of your eye

Darkness envelopes me, directly after eclipse

It couldn’t a mind know, of my lower instincts begin to kick

At nothing, origin represents under my sleeping quarters

Not a noise is being made, but yet I sense that there’s no order

Directly beneath my being I’m seeing, nothing but I can squint

But there’s commotion taking place I should check, but I don’t give

Worked up the courage, after much debating

I proceeded to slowly creep in a reverse vertical

Because I felt I needed, to make the confirmation

Pulled out my coffin, saw a nation of creatures

in different forms I couldn’t fight this sensation

They had their re-appearances in their own separate ways

But all had the same familiar faces I’ve been staring at for days

That goes the cause here to hear him scratching

Calling me names, calling me out my name

Attractive not wallpaper, my wallpaper is turned to a piss yellow tint

The post is a prank, all the faces are gone

The bodies are dancing, taunting me in spirit

The sounds are everything, but I can hear sarcasm in the lyrics

All the pics in my frames been replaced mirror, glass and slate

Some of 'em are see-through reflect on the ceiling but can’t relate

And after all this time, my roses that I’ve stepped on My chattered tores are now weapons of mass destruction

Talked and feel the oxygen of opposite in the combines of a quilt comforter

It’s safe and pretty

Thunder cockroaches are jabbing me with toothpicks

I tried to scream but I’m left, voiceless and toothless

Virtually useless and it’s messed with my head

Thousand chatter tensions bench around the singing fire

for the stupidest things I’ve ever said

Gnawing at my flesh, collecting underneath my bed

Intercepting to form a hawking mess

A mammoth in a sense, jacking like an attitude

Weaving me in a web, leaving me for dead

Believe in me, could bet the joy of life

To where I belong, to where I belong

And exist like this forever, why do they never turn the light on?

And why do they always leave the night on?

En meubels worden warm, uit om me te begroeten, kijk

Met trots, roes, stof laten zien

En denkbeeldige knuffel op een niet-bewuste borstel

Het gaat nu beter

Ik ben dol op deze, muren zoals ze onthullen, soepele wortels

En levendige vloeren, hij is thuis

Lijkt door te dringen in het weefsel van het dak boven mij Als panelen verzegelen (plafond) verzegelen (plafond) schillen

Back the sky zo mooi met mes

Beroemde paarse wolken en midden in het licht

Aszwart veegt het personage weg

Een echt geweldige aanblik

Buiten, maakt ruimte en huil erom Het verbazingwekkende is dat geheimen zich ontvouwen

In overvloed, op de grond kan ik alleen het licht zien

En zo brandt de maan en hij tolereert magie, heeft wat inspringing gekregen

Of je nu wilt zijn of niet, doe mee met het wonderbaarlijke dat nu gebeurt

Dat is de, wiens vlam is het voor mij om niet te voeden

Dus mijn opluchting wordt mijn galjoen en mijn poon wordt mijn bloei

Deze plaats is altijd een oceaan geweest, altijd een lied geweest

Ik heb een liter Knob Creek en een fles Ether

De tweede Mobb Deep kruipt uit de speakers

Zou liever thuis zitten en drinken omdat het goedkoper is

Waarom probeer je het eierenmeisje te verbergen, denk je dat het Pasen is?

Heb tijd om te doden, heb moorden om te tijd

Recept gevuld, ik heb pillen om op te klimmen

Heb het vuurwapen klaar om gemakswinkels te overvallen

Heb charme schat, ga een team van hoeren rekruteren

Heb je hoop en dromen van geen tussendoortje

(Tong zingen)

Ik heb hoop en dromen van geen tussenweg

Goede swing blijf de val in het groen verliezen

Maar goed dat de meeste van mijn vrienden in mijn hoofd leven

Want nu ben ik nooit alleen, als ik in bed lig

Got Truth kan me niet herinneren waar ik het heb geplaatst Misschien nam iemand het, zag het voor waarde en dacht dat ze het wilden Weg met de wind en de regen het enige dat overblijft is een subtiele smaak van zonde

doorspekt met grijns en verbazing

Geloof niet in monsters... ik ken ze

Omdat ze in mijn hart wonen en de hel in mijn emoties opwekken

Als er ooit een reden was om te leven, dan zou het zijn om te sterven

Houd nu stil, laat me de angst uit je oog wissen

Duisternis omhult me, direct na de zonsverduistering

Het kon geen geest weten, van mijn lagere instincten beginnen te schoppen

Bij niets staat oorsprong voor onder mijn slaapvertrekken

Er wordt geen geluid gemaakt, maar toch voel ik dat er geen bestelling is

Direct onder mijn wezen zie ik, niets anders dan ik kan loensen

Maar er is commotie gaande die ik moet controleren, maar ik geef niet

Na veel wikken en wegen de moed bijeengeraapt

Ik kroop langzaam in een omgekeerde verticaal

Omdat ik voelde dat ik het nodig had, om de bevestiging te maken

Ik haalde mijn kist tevoorschijn, zag een natie van wezens

in verschillende vormen kon ik niet tegen deze sensatie vechten

Ze kwamen op hun eigen manier terug

Maar ze hadden allemaal dezelfde bekende gezichten waar ik al dagen naar staarde

Dat is de reden om hem te horen krabben

Mij ​​uitschelden, mij uit mijn naam roepen

Aantrekkelijk niet behang, mijn behang is veranderd in een pis gele tint

De post is een grap, alle gezichten zijn weg

De lichamen dansen, treiteren me in de geest

De geluiden zijn alles, maar ik hoor sarcasme in de tekst

Alle foto's in mijn lijsten zijn vervangen door spiegel, glas en leisteen

Sommige zijn doorzichtig en reflecteren op het plafond, maar kunnen er geen verband mee houden

En na al die tijd zijn mijn rozen waar ik op ben gestapt nu massavernietigingswapens

Praat en voel de zuurstof van het tegenovergestelde in de combinaties van een dekbedovertrek

Het is veilig en mooi

Donderkakkerlakken prikken me met tandenstokers

Ik probeerde te schreeuwen, maar ik ben achtergelaten, stemloos en tandeloos

Vrijwel nutteloos en het knoeit met mijn hoofd

Duizend geklets spanningen bank rond het zingende vuur

voor de domste dingen die ik ooit heb gezegd

Knagen aan mijn vlees, verzamelen onder mijn bed

Onderscheppen om een ​​hawking puinhoop te vormen

Een mammoet in zekere zin, opvijzelen als een houding

Me weven in een web, mij voor dood achterlatend

Geloof in mij, kan wedden op de vreugde van het leven

Waar ik thuishoor, waar ik thuishoor

En voor altijd zo bestaan, waarom doen ze nooit het licht aan?

En waarom laten ze altijd de nacht aan?