Inside - Decadence

Waking up, was that a dream?

A living nightmare’s all I see

The strongest one of them all

Laying there, pushed to fall

I collect my final strength

It’s not enough, there’s so much left

I want to give it away

To make the past stay

I see it right before me

There, open, standing with pride

Like a red healthy looking apple

Beautiful but rotten inside

Lost in damned metastasis

Should have been anything but this

My tears will no more help

All that’s left is to fight death

I so desperately want to give

Back the strength to make you live

Gone, is no word for me

Stay, is the one I accept to see

Why did it choose this way

Please don’t leave, just stay

If you are taken away

My roots are cut from me

I see it right before me

There, open, standing with pride

Like a red healthy looking apple

Beautiful but rotten inside

Lost in damned metastasis

Should have been anything but this

My tears will no more help

All that’s left is to fight death

This vicious silent killer

Wants to block every way of return

Eating inside, slowly by time

You have to be saved now

I see you smile once again

I know, you know it’s not a game

It’s all there in your mind

You have to leave it all behind

Inside me forever lay

My memories, my hope will stay

I want you to pull it through

Fight, kill, recover, prove

I see it right before me

There, open, standing with pride

Like a red healthy looking apple

Beautiful but rotten inside

Lost in damned metastasis

Should have been anything but this

My tears will no more help

I don’t want you to go

Wakker worden, was dat een droom?

Een levende nachtmerrie is alles wat ik zie

De sterkste van allemaal

Daar liggend, geduwd om te vallen

Ik verzamel mijn laatste kracht

Het is niet genoeg, er is nog zoveel over

Ik wil het weggeven

Om het verleden te laten blijven

Ik zie het vlak voor me

Daar, open, staande met trots

Als een rode, gezond uitziende appel

Mooi maar rot van binnen

Verloren in verdomde metastase

Had alles behalve dit moeten zijn

Mijn tranen zullen niet meer helpen

Het enige dat overblijft is om de dood te bestrijden

Ik wil zo wanhopig graag geven

Terug de kracht om je te laten leven

Weg, is geen woord voor mij

Blijf, is degene die ik accepteer om te zien?

Waarom heeft het voor deze manier gekozen?

Ga alsjeblieft niet weg, blijf gewoon

Als je wordt weggehaald

Mijn wortels zijn van me afgesneden

Ik zie het vlak voor me

Daar, open, staande met trots

Als een rode, gezond uitziende appel

Mooi maar rot van binnen

Verloren in verdomde metastase

Had alles behalve dit moeten zijn

Mijn tranen zullen niet meer helpen

Het enige dat overblijft is om de dood te bestrijden

Deze wrede stille moordenaar

Wil elke manier van retourneren blokkeren

Binnen eten, langzaam met de tijd

Je moet nu worden gered

Ik zie je weer lachen

Ik weet het, je weet dat het geen spel is

Het zit allemaal in je hoofd

Je moet het allemaal achter je laten

In mij lag voor altijd

Mijn herinneringen, mijn hoop zal blijven

Ik wil dat je het doorzet

Vechten, doden, herstellen, bewijzen

Ik zie het vlak voor me

Daar, open, staande met trots

Als een rode, gezond uitziende appel

Mooi maar rot van binnen

Verloren in verdomde metastase

Had alles behalve dit moeten zijn

Mijn tranen zullen niet meer helpen

Ik wil niet dat je gaat