Desperate Secrecy - Decadence

Alone in the far corner of a world of dreams

I listen to the plaintive whisper of sweet memories

They’re clipped with time, a sedate, soothing rhyme

Slowly cries the litany of mine

Over this landscape of loose translation

My trembling gathers a tacit rejection

In seclusion I dwell in deep desolation

In desperate secrecy, my pain

I live to steal the night again

The day has come too soon

Sobbing, the stranger’s clutch is due

So little time to learn so much

No other night could bring such a passionate touch

Over this landscape of loose translation

My trembling gathers a tacit rejection

In seclusion I dwell in deep desolation

In desperate secrecy, my pain

I live to steal the night again

Finally all the destructive words were said

Nothing left only to keep what is sacred

The memories kept again for all remaining time

But now, there’s a future in this fucking crime

Over this landscape of loose translation

My trembling gathers a tacit rejection

In seclusion I dwell in deep desolation

In desperate secrecy, my pain

I live to steal the night again

Alleen in de verste uithoek van een wereld van dromen

Ik luister naar het klagende gefluister van zoete herinneringen

Ze zijn geknipt met de tijd, een kalme, rustgevende rijm

Huilt langzaam de litanie van mij

Over dit landschap van losse vertalingen

Mijn beven verzamelt een stilzwijgende afwijzing

In afzondering woon ik in diepe verlatenheid

In wanhopige geheimhouding, mijn pijn

Ik leef om weer de nacht te stelen

De dag is te vroeg gekomen

Snikkend, de koppeling van de vreemdeling is klaar

Zo weinig tijd om zoveel te leren

Geen enkele andere avond kon zo'n gepassioneerde aanraking brengen

Over dit landschap van losse vertalingen

Mijn beven verzamelt een stilzwijgende afwijzing

In afzondering woon ik in diepe verlatenheid

In wanhopige geheimhouding, mijn pijn

Ik leef om weer de nacht te stelen

Eindelijk waren alle destructieve woorden gezegd

Niets meer alleen om te behouden wat heilig is

De herinneringen worden bewaard voor de resterende tijd

Maar nu is er een toekomst in deze verdomde misdaad

Over dit landschap van losse vertalingen

Mijn beven verzamelt een stilzwijgende afwijzing

In afzondering woon ik in diepe verlatenheid

In wanhopige geheimhouding, mijn pijn

Ik leef om weer de nacht te stelen