The Pecan Tree - Deafheaven

Drooling red from my eyes to meet the bitter

sun that shines past into light.

Setting fire

to curtains in hope that you’re dreaming.

Destroying the tomb of memories from your

life.

In the room full of family, but couldn’t

find one.

In the hallways lit up brightly,

but couldn’t find myself.

I laid drunk on the concrete on the day of your birth in celebration of all you were worth.

I am my father’s son.

I am no one.

I cannot love.

It’s in my blood.

Kwijlend rood uit mijn ogen om de bitter te ontmoeten

zon die voorbij schijnt in het licht.

In brand zetten

gordijnen in de hoop dat je droomt.

Het graf van herinneringen uit je . vernietigen

leven.

In de kamer vol familie, maar kon niet

vind een.

In de gangen fel verlicht,

maar kon mezelf niet vinden.

Ik lag dronken op het beton op de dag van je geboorte ter ere van alles wat je waard was.

Ik ben de zoon van mijn vader.

Ik ben niemand.

Ik kan niet liefhebben.

Het zit me in het bloed.