Language Games - Deafheaven

We’re still laughing over lore.

Still talking about a stream of smoke in the head of a shelter tank,

swimmingly bored.

Swimming in monotony.

Swimming in ponds where our knees scrape the bottom.

And still, we swallow the surface.

We brought our boredom to the lights.

Spoiled the city.

Blind to the ocean.

Deaf to the heavens.

Carving a shut in symphony with memory’s masturbation.

I’ve talked it out.

Doomed to be a spoiled child.

A pupil in the eyes of forever.

I knit the fire.

I stared into the mirror.

A prisoner to the past.

A ghost to the present.

Put down your glass.

Don’t raise a toast to your slaving bloodline now.

Come to life.

Walk the roads to Judah, tonight.

We lachen nog steeds om de overlevering.

Nog steeds pratend over een rookstroom in de kop van een opvangtank,

zwemmen verveeld.

Zwemmen in eentonigheid.

Zwemmen in vijvers waar onze knieën over de bodem schuren.

En toch slikken we het oppervlak in.

We brachten onze verveling naar het licht.

De stad verwend.

Blind voor de oceaan.

Doof voor de hemel.

Een afgesloten symfonie maken met de masturbatie van het geheugen.

Ik heb het uitgepraat.

Gedoemd om een ​​verwend kind te zijn.

Een leerling in de ogen van altijd.

Ik brei het vuur.

Ik staarde in de spiegel.

Een gevangene van het verleden.

Een spook voor het heden.

Zet je glas neer.

Breng nu geen toost uit op uw zwoegende bloedlijn.

Kom tot leven.

Loop vanavond over de wegen naar Juda.