The World or Nothing - Deaf Havana

The streetlights hurt my eyes more than usual tonight, no sense of

Direction and my visions blurred, I think I’ll lay down for a while.

But I

Don’t have a bed of my own just a space in someone else’s, no I don’t have

A bed of my own just a space in someone else’s, or at least for now…

I’m swallowed up by hungry streets and thirsty back alleys, the more I try

To find my feet the more the city mocks me.

The fresh air fills my lungs

The alcohol burns into my skin and I feel so tired and scared about

Everything

I’d clip my wings just for an excuse, for not putting myself to better use

We all care too much about not caring enough, 'cause we’re all too scared

To leave behind our youth

We’re a self-destructive generation who’s obituaries will be;

«Due to

Excessive boredom the body gave in to liver failure and heart disease it

Seems»

I’d clip my wings just for an excuse, for not putting myself to better use

We all care too much about not caring enough, 'cause we’re all too scared

To leave behind our youth

To tell you the truth I’m just scared, but at least I’m not alone, at least

I’m not alone

And we’ll sing 'til we can’t speak, yeah we’ll sing until we believe

And we’ll sing 'til we can’t speak, yeah we’ll sing until we believe

And we’ll sing 'til we can’t speak, yeah we’ll sing until we believe

De straatlantaarns doen vanavond meer pijn aan mijn ogen dan normaal, geen idee van

Richting en mijn visie wazig, ik denk dat ik een tijdje ga liggen.

Maar ik

Heb geen eigen bed alleen een ruimte in dat van iemand anders, nee dat heb ik niet

Een eigen bed, gewoon een plekje in dat van iemand anders, of in ieder geval voorlopig...

Ik word opgeslokt door hongerige straten en dorstige steegjes, hoe meer ik probeer

Om mijn voeten te vinden, hoe meer de stad me bespot.

De frisse lucht vult mijn longen

De alcohol brandt in mijn huid en ik voel me zo moe en bang voor

Alles

Ik zou mijn vleugels knippen alleen voor een excuus, om mezelf niet beter te gebruiken

We geven er allemaal te veel om dat we niet genoeg geven, omdat we allemaal te bang zijn

Om onze jeugd achter te laten

We zijn een zelfdestructieve generatie waarvan de overlijdensberichten zullen zijn;

"Door

Overmatige verveling gaf het lichaam toe aan leverfalen en hartaandoeningen

lijkt»

Ik zou mijn vleugels knippen alleen voor een excuus, om mezelf niet beter te gebruiken

We geven er allemaal te veel om dat we niet genoeg geven, omdat we allemaal te bang zijn

Om onze jeugd achter te laten

Om je de waarheid te zeggen, ik ben gewoon bang, maar ik ben in ieder geval niet alleen

Ik ben niet alleen

En we zullen zingen tot we niet kunnen spreken, ja we zullen zingen totdat we geloven

En we zullen zingen tot we niet kunnen spreken, ja we zullen zingen totdat we geloven

En we zullen zingen tot we niet kunnen spreken, ja we zullen zingen totdat we geloven