Hunstanton Pier - Deaf Havana

It was 2004 if I’m not mistake, when the poison hit my lips

And I haven’t looked back since

I had friends back then and a PMA to match, we were young

And out of touch with the things we’d grow up to hate so much, in time.

Back when my hair was long and Phil was still alive

We spent our days trying to speak, to the girls that left us weak

But now I’m ageing badly and my friends' been laid to rest

And the ones who let us in are pushing prams or raising twins.

To tell you the truth I’d be lying if I said I didn’t hate the city

I need the pier and the fresh sea air of the town that made me.

In my heart and in my soul are all the people that I’ve known

And the places I called home

But in my mind they’re all just things I left behind

Reminders of the changing times, and these ageing bones of mine.

Lee and me were schooled in a tourist town

With less culture than Jeremy Kyle

But it stole our hearts for a while

And most weekends I found nothing but regret

Between many a drunk girls' legs

And in many a strangers' bed.

To tell you the truth I’d be lying if I said I didn’t hate the city

I need the pier and the fresh sea air of the town that made me.

In my heart and in my soul are all the people that I’ve known

And the places I called home

But in my head and in my mind they’re all just things I left behind

Reminders of the changing times, and these ageing bones of mine.

The one’s who haven’t died or started families

Are all just working on building sites or battling with university fees

And a girl I used to know made me a promise once

I wonder if she kept it, or if she even remembers it…

In my heart and in my soul are all the people that I’ve known

And the places I called home

But in my mind they’re all just things I left behind

Reminders of a changing times, and these ageing bones of mine.

These ageing bones of mine.

Het was 2004 als ik me niet vergis, toen het gif mijn lippen bereikte

En ik heb sindsdien niet meer omgekeken

Ik had toen vrienden en een bijpassende PMA, we waren jong

En geen voeling met de dingen die we zouden opgroeien om zo veel te haten, in de tijd.

Toen mijn haar nog lang was en Phil nog leefde

We brachten onze dagen door met proberen te praten, met de meisjes die ons zwak maakten

Maar nu verouder ik slecht en zijn mijn vrienden te ruste gelegd

En degenen die ons binnenlaten, duwen kinderwagens of voeden een tweeling op.

Om je de waarheid te zeggen, ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik de stad niet haat

Ik heb de pier en de frisse zeelucht nodig van de stad die mij heeft gemaakt.

In mijn hart en in mijn ziel zijn alle mensen die ik ken

En de plaatsen die ik thuis noemde

Maar in mijn gedachten zijn het allemaal dingen die ik achterliet

Herinneringen aan de veranderende tijden en deze verouderde botten van mij.

Lee en ik zijn geschoold in een toeristenstad

Met minder cultuur dan Jeremy Kyle

Maar het heeft ons hart een tijdje gestolen

En de meeste weekenden vond ik alleen maar spijt

Tussen menig dronken meisjesbenen

En in menig vreemdenbed.

Om je de waarheid te zeggen, ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik de stad niet haat

Ik heb de pier en de frisse zeelucht nodig van de stad die mij heeft gemaakt.

In mijn hart en in mijn ziel zijn alle mensen die ik ken

En de plaatsen die ik thuis noemde

Maar in mijn hoofd en in mijn gedachten zijn het allemaal dingen die ik achterliet

Herinneringen aan de veranderende tijden en deze verouderde botten van mij.

Degenen die niet zijn overleden of een gezin hebben gesticht

Werken ze allemaal gewoon aan bouwterreinen of worstelen ze met universiteitsgelden

En een meisje dat ik kende, heeft me ooit een belofte gedaan

Ik vraag me af of ze het heeft bewaard, of dat ze het zich zelfs herinnert...

In mijn hart en in mijn ziel zijn alle mensen die ik ken

En de plaatsen die ik thuis noemde

Maar in mijn gedachten zijn het allemaal dingen die ik achterliet

Herinneringen aan veranderende tijden, en deze verouderende botten van mij.

Deze verouderende botten van mij.