So Real - David Ryan Harris

Love

Let me sleep tonight on your couch

And remember the smell of the fabric

Of your simple city dress

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

We walked around

'Til the moon got full like a plate

And the wind blew an invocation

And I fell asleep at the gate

And I never stepped on the cracks

'Cause I thought I’d hurt my mother

And I couldn’t awake from the nightmare

That sucked me in and pulled me under

Pulled me under

Oh, oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

I love you

But I’m afraid to love you

I love you

But I’m afraid to love you, afraid

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Oh, that was so real

Dol zijn op

Laat me vannacht op je bank slapen

En onthoud de geur van de stof

Van je simpele stadsjurk

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

We liepen rond

Tot de maan vol werd als een bord

En de wind blies een bezwering

En ik viel in slaap bij de poort

En ik stapte nooit op de scheuren

Omdat ik dacht dat ik mijn moeder pijn zou doen

En ik kon niet wakker worden uit de nachtmerrie

Dat zoog me naar binnen en trok me naar beneden

Heeft me onderuit gehaald

Oh, oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Ik houd van jou

Maar ik ben bang om van je te houden

Ik houd van jou

Maar ik ben bang om van je te houden, bang

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt

Oh, dat was zo echt