Aura - Das Ich

Überall ist Bitterkeit

Farbenfroh ein Schicksalsschlag

Rasch bohren Nägel

Aus denen das Verlangen schreit

Tausend haben Paradiese

Ich hab über tausend Ohren

Trauernd Opfer treten süchtig

Über unsren Massenwahn

Verblasste Traumlawinen

Märchen haben Winterzeit

Stunden die uns überholen

Hilfe meine Sanduhr streikt

Geistig Narbenlabyrinthe

Ärzte züchten Wunderblumen

Rot bemalte Augenhöhlen

Das Gehirn in Stumpfsinn treibt

Käfig voll Betroffenheit

Spalte ich mein' summend Schädel

Schlüssel heißt Verstand

Sag wer hat mich eingesperrt

Sprachlose Katastrophen

Wir sind davon weit entfernt

Der Glocken greller Ton

Ich fühle mich so hilflos oben

Kennt ich nur einmal…

Schall sein — Licht sein

Über uns und allem schweben

Rauch sein — Keim sein

Meine Schläfe bricht entzwei

Mein Kopf ist die Sonne

Meine Sonne ist aus Wut

Overal is bitterheid

Een kleurrijke slag van het lot

Snel nagels boren

Van waaruit verlangen schreeuwt

Duizenden hebben paradijzen

Ik heb meer dan duizend oren

Rouwslachtoffers trappen verslaafd

Over onze massale waanzin

Vervaagde droomlawines

Sprookjes hebben wintertijd

Uren die ons inhalen

Help mijn zandloper staakt

Mentale litteken labyrinten

Artsen kweken magische bloemen

Oogkassen rood geverfd

Drijft de hersenen tot saaiheid

Kooi vol verdriet

Ik spleet mijn zoemende schedel

Sleutel is geest

Vertel me wie me opsloot

sprakeloze rampen

Daar zijn we nog ver vanaf

Het schrille geluid van de klokken

Ik voel me zo hulpeloos daarboven

Ik weet het maar één keer...

Om gezond te zijn - om licht te zijn

Zwevend boven ons en zo

Rook zijn - een kiem zijn

Mijn tempel breekt in tweeën

Mijn hoofd is de zon

Mijn zon is uit woede