Gott ist tot - Das Ich

Schwarz verbreitet sich in meinem Kopf

Ganz aufgequollen mein Augenlicht zersetzt

Das Herz verbrennt im weissem Nichts

Und doch es wird

Mein Koerper ist in Stein gehauen

Im tiefen Sog der Ewigkeit

Dass Zeit vergeht ist mir entgangen

Und doch es wird es wird schon wieder weiter geh`n

Gott ist tot…

Eingesperrt im Wald des Wahns

Dunkles Sein gesaeht in meiner Hand

Verstaubtes Denken in meinem Schaedel

Und doch es wird

Mein Geist zerfleischt das Tageslicht

Die Feuersglut in meinem Hals erlischt

Ganz ohne Halt mein Fleisch zerfaellt

Und doch es wird es wird schon wieder weiter geh`n

Gott ist tot…

Mein Gehirn zum Kerker wird

Ein kleiner Stich hat mich gelaehmt

Der Schrei in mir unhoerbar schweigt

Und doch es wird…

Mein Seelenhauch der Blitz verschlingt

Mein suesses Blut verfault im Sand

Mein Sinn zum Leben in Raum und Zeit

Und doch es wird es wird schon wieder weiter geh`n

Gott ist tot…

Der Schlund der blinden Worte

Hat mir einmal gutgetan…

Zwart verspreidt zich in mijn hoofd

Allemaal opgezwollen mijn gezichtsvermogen ontbonden

Het hart brandt in het witte niets

En toch zal het

Mijn lichaam is in steen gehouwen

In de diepe aantrekkingskracht van de eeuwigheid

Ik miste het feit dat de tijd vliegt

En toch gaat het weer verder

God is dood…

Opgesloten in het woud van waanzin

Donker wordt gezaaid in mijn hand

Stoffig denken in mijn schedel

En toch zal het

Mijn geest verscheurt het daglicht

De sintels van vuur in mijn keel gaan uit

Mijn vlees brokkelt af zonder te stoppen

En toch gaat het weer verder

God is dood…

Mijn brein wordt een kerker

Een kleine steek verlamde me

De schreeuw in mij is onhoorbaar stil

En toch zal het...

De bliksem verslindt de adem van mijn ziel

Mijn zoete bloed rot in het zand

Mijn gevoel van leven in ruimte en tijd

En toch gaat het weer verder

God is dood…

De muil van blinde woorden

Heeft me een keer goed gedaan...