The Unmade Bed - Darren Hanlon

I’ve chosen to remember you exactly as you are

If looks could be pickled and stored in a jar

1997 trapped inside a conversation

That party was so loud I felt like an abbreviation of myself

Finally got around to vacating the nest

But my knowledge of survival was pedestrian at best

Now I’m holding down a job penning poems by the kilo

Our guest is dressed by hand-me-down, hair designed by pillow

Tie shoes in bows

Walk tall in those

Don’t start counting your pennies;

the night is but a pup

There’s things happening above you must remember to look up

And you will marvel at how it’s so easy to forget

A moon that hangs so bright you could’ve lit your cigarette

The light that it throws

Smash through windows

We’re singing words the meaning’s long forgotten

Corroded over time

The air’s so thick you’d swear you’re breathing cotton

You’ve fallen down a mine

Assuming your own nom de plume

Invite someone back to your room

Every person and their spouse

Lay entwined throughout the house

While meanwhile on another couch

I’ve the pleasure of finding out the difference between north and south

With his mechanical moving mouth he said «These are my principles,

if you don’t like them I’ve got others

This is my opinion, if you don’t agree I’ve got big brothers»

Ik heb ervoor gekozen om je precies te herinneren zoals je bent

Als looks konden worden gebeitst en bewaard in een pot

1997 gevangen in een gesprek

Dat feest was zo luid dat ik me een afkorting van mezelf voelde

Eindelijk toegekomen om het nest te ontruimen

Maar mijn kennis van overleven was op zijn best voetganger

Nu ben ik bezig met het schrijven van gedichten per kilo

Onze gast is gekleed door hand-me-down, haar ontworpen door kussen

Bind schoenen in strikken

Loop er hoog in

Begin niet met het tellen van je centen;

de nacht is maar een pup

Er gebeuren dingen hierboven die je moet onthouden om omhoog te kijken

En je zult versteld staan ​​hoe het zo gemakkelijk is om te vergeten

Een maan die zo helder hangt dat je je sigaret had kunnen aansteken

Het licht dat het werpt

Door ramen inslaan

We zingen woorden waarvan de betekenis al lang vergeten is

Gecorrodeerd na verloop van tijd

De lucht is zo dik dat je zou zweren dat je katoen inademt

Je bent van een mijn gevallen

Uitgaande van je eigen nom de pluim

Nodig iemand terug in je kamer uit

Elke persoon en hun echtgenoot

Lig verstrengeld door het hele huis

Terwijl je ondertussen op een andere bank zit

Ik heb het genoegen om het verschil tussen noord en zuid te ontdekken

Met zijn mechanisch bewegende mond zei hij: "Dit zijn mijn principes,

als je ze niet leuk vindt, heb ik andere

Dit is mijn mening, als je het er niet mee eens bent, ik heb grote broers»