Reflection of a Mind - Darkwater

I can sense you

Through the mist in the moonlit night

Shadows dancing

To the beat of the pounding heart

The nocturnal breeze

It whispers my name

It alters my spirit and feeds my pain

I can feel you

In my veins and inside my mind…

I cannot believe

It’s tearing my mind, and I

I cannot deceive

My hunger for pain, though I tried

Wake me up from this slumber

In the morning I stare at the face of despair

I cannot hide

Dreading for the day

I fear the moment

The moment when I’m lost

I can see, but I won’t believe this

The reflection of me;

nothing lives, nothing dies

Will I see this forever?

In the morning I fear the mirrors truth

Darkness will rise

It’s holding my heart

Taking control of my senses

Take me!

I will not run

Break me!

Use my soul and

Own me!

I will not feel, I’ll embrace this beast

I cannot believe

It’s tearing my mind, and I

I cannot deceive

My hunger for pain, though I lied

Waking to the state I’ve been turned

Darkness all around and in my mind

You will stand before me, loosing hope

Waiting for the screams to be heard

Feeding on your fear, it’s my reward

You cannot escape this, that’s when you bleed

Am I lost now?

Will I wake up?

I’m numb and lifeless

Will I fight this… or loose?

Through the window shines the crescent moonlight

The empty wall reveals a missing portrait… of me… it’s lost

Seeking for myself in desperation, am I gone?!

The mirror shows me my reflection turned to stone

Scream and say my name, but no-one answers

Can’t remember how I used to look like

Now I’m gone

The night’s approaching

It’s close but I won’t turn into… you

Cause I won’t let you

Take my spirit nor take my soul!

I will not fear

Searching through my mind

The mirror shows me

Reflecting what is real

I cannot believe

It’s tearing my mind, and I

I cannot deceive

My hunger for pain

I cannot believe

Reflecting my soul, and I

I cannot be free

Until it’s gone, this beast inside

How I tried…

How I lied…

How I cried…

Ik kan je voelen

Door de mist in de maanverlichte nacht

Schaduwen dansen

Op het ritme van het bonzende hart

De nachtelijke bries

Het fluistert mijn naam

Het verandert mijn geest en voedt mijn pijn

Ik kan je voelen

In mijn aderen en in mijn geest...

Ik kan niet geloven

Het verscheurt mijn gedachten, en ik

ik kan niet bedriegen

Mijn honger naar pijn, hoewel ik het probeerde

Maak me wakker uit deze slaap

In de ochtend staar ik naar het gezicht van wanhoop

Ik kan me niet verstoppen

Bang voor de dag

Ik vrees het moment

Het moment waarop ik verdwaald ben

Ik kan zien, maar ik geloof dit niet

De weerspiegeling van mij;

niets leeft, niets sterft

Zal ik dit voor altijd zien?

In de ochtend vrees ik de waarheid van de spiegels

De duisternis zal opkomen

Het houdt mijn hart vast

Controle over mijn zintuigen

Neem mij!

Ik zal niet rennen

Breek mij!

Gebruik mijn ziel en

Bezit mij!

Ik zal niet voelen, ik zal dit beest omarmen

Ik kan niet geloven

Het verscheurt mijn gedachten, en ik

ik kan niet bedriegen

Mijn honger naar pijn, hoewel ik loog

Wakker worden in de staat waarin ik ben veranderd

Duisternis overal om me heen en in mijn geest

Je zult voor me staan, de hoop verliezend

Wachten tot het geschreeuw wordt gehoord

Voeden met je angst, het is mijn beloning

Je kunt hier niet aan ontsnappen, dat is wanneer je bloedt

Ben ik nu de weg kwijt?

Zal ik wakker worden?

Ik ben gevoelloos en levenloos

Zal ik hier tegen vechten... of los?

Door het raam schijnt het maanlicht

De lege muur onthult een ontbrekend portret… van mij… het is verloren

Op zoek naar mezelf in wanhoop, ben ik weg?!

De spiegel laat me mijn spiegelbeeld zien dat in steen is veranderd

Schreeuw en zeg mijn naam, maar niemand antwoordt

Ik weet niet meer hoe ik er vroeger uitzag

Nu ben ik weg

De nacht nadert

Het is dichtbij, maar ik zal niet veranderen in... jij

Want ik laat je niet toe

Neem mijn geest en neem mijn ziel niet!

Ik zal niet bang zijn

Door mijn hoofd zoeken

De spiegel laat me zien

Weerspiegelen wat echt is

Ik kan niet geloven

Het verscheurt mijn gedachten, en ik

ik kan niet bedriegen

Mijn honger naar pijn

Ik kan niet geloven

Als weerspiegeling van mijn ziel, en ik

Ik kan niet vrij zijn

Tot het weg is, dit beest van binnen

Hoe ik het probeerde...

Hoe ik loog...

Hoe ik moest huilen...