The Bolt Of Cupid Fell - Darkseed

When fourty nights shall beside you brow

And dig deep wounds in your beauty now

Your youth’s proud livery so gazed on me

Tomorrow will be darkened sealed

Look how a bird lies tangeled in a net

Pure shame and awed resistance made him fred

So fastened in her arms the favoured lies

She found more beauty in his varied eyes

Cut is the brunch that might be grown

With you faith, the treasure of your lusty days

Then being asked where all your beauty lies

I say it to your deep-sunken eyes

«As if the dead the living should exceed

Possessed by heavens heart and hand»

He burns with basful shame

She with her tears does quench the maiden

Burning off her cheeks

Then with her windy sighs and golden hands

To fain and blow them dry again she seeks

Look how a painter would surpass his life

His art with nature’s workmanship at strife

In limmming out a well-proportioned steed

As if the dead the living should exceed

Wanneer veertig nachten naast je zullen wenken

En graaf nu diepe wonden in je schoonheid

De trotse livrei van je jeugd keek me zo aan

Morgen wordt verduisterd verzegeld

Kijk hoe een vogel verstrikt ligt in een net

Pure schaamte en ontzagwekkende weerstand maakten hem Fred

Dus de favoriete leugens in haar armen vastgemaakt

Ze vond meer schoonheid in zijn gevarieerde ogen

Knippen is de brunch die kan worden gekweekt

Met je geloof, de schat van je wellustige dagen

Dan wordt gevraagd waar al je schoonheid ligt

Ik zeg het tegen je diepgezonken ogen

"Alsof de doden de levenden zouden overtreffen"

Bezeten door hart en hand van de hemel»

Hij brandt van schaamte

Zij met haar tranen blust het meisje wel

Brandend van haar wangen

Dan met haar winderige zuchten en gouden handen

Om ze weer droog te blazen, zoekt ze

Kijk hoe een schilder zijn leven zou overtreffen

Zijn kunst met het vakmanschap van de natuur in strijd

Bij het uitschakelen van een goed geproportioneerd ros

Alsof de doden de levenden zouden overtreffen