Speak Silence - Darkseed

Lost, misguided minds, feverish dumb

I wonder how your life will end one day

Your soul is caught in a smiling web of sins

You bring the world to it’s knees, again and again

Speak silence, the knife is mine

The knife is mine, your emptiness

Devouring life as stars are waning overhead

You celebrate with demons in your home

You put the world to an end, that’s why I say:

Speak silence!

You’re just walking shades

Go away, back into your mental cage

Live silence!

Keep your demons locked

in your mouth, and your head, go away

Speak silence!

There’s no cure for your disease

Denn Du bist Mensch, and humans never learn

Live silence!

I pierce my bloody knife

in your mouth, and your head, in your veins

Speak silence, the knife is mine

Speak silence, silence

Mine, mine, this knife is mine

You walk towards the end

Feel the coldness in your veins

Down, down, now you get down

Your body crumbles

This fiery pulse of sin now stops to beat

This knife is mine, the pain is your’s

Your broken dreams complete

This knife is mine, hurting deep

Again and again I say:

The sun has set and I enjoy the void

Without you the silence is so sweet

All living beings are sinking down

The sky is vacant and I smile

Speak silence when I smile

Speak silence in my loneliness

Verloren, misleide geesten, koortsig stom

Ik vraag me af hoe je leven ooit zal eindigen

Je ziel zit gevangen in een lachend web van zonden

Je brengt de wereld op zijn knieën, keer op keer

Spreek stilte, het mes is van mij

Het mes is van mij, jouw leegte

Het leven verslinden terwijl sterren boven je hoofd afnemen

Je viert het met demonen in je huis

Je maakt een einde aan de wereld, daarom zeg ik:

Spreek stilte!

Je loopt gewoon in de schaduw

Ga weg, terug in je mentale kooi

Leef stilte!

Houd je demonen op slot

in je mond en je hoofd, ga weg

Spreek stilte!

Er is geen remedie voor uw ziekte

Denn Dubist Mensch, en mensen leren het nooit

Leef stilte!

Ik doorsteek mijn bloedige mes

in je mond, en je hoofd, in je aderen

Spreek stilte, het mes is van mij

Spreek stilte, stilte

Mijn, mijn, dit mes is van mij

Je loopt naar het einde toe

Voel de kou in je aderen

Naar beneden, naar beneden, nu ga je naar beneden

Je lichaam brokkelt af

Deze vurige puls van zonde stopt nu om te verslaan

Dit mes is van mij, de pijn is van jou

Je gebroken dromen zijn compleet

Dit mes is van mij, het doet diep pijn

Keer op keer zeg ik:

De zon is onder en ik geniet van de leegte

Zonder jou is de stilte zo zoet

Alle levende wezens zinken naar beneden

De lucht is leeg en ik glimlach

Spreek stilte als ik lach

Spreek stilte in mijn eenzaamheid