Engulfed in Darkness - Dantalion

Engulfed in darkness, I´m still on my way

But I yearn for the end to como

Each step is a torture

I´ve been walking for a long time

And I can´t see the end yet

Rivers of blood are crossing it Carrying lifeless bodies away

However, I must continue… an eternal damnation.

Which seems to haunt me forever

At every turn I find sadness, pain and depression

Which makes me hate my path

At every turn I light at the end of my road,

Many did end their way, many did not,

But I´m forced to go on, eternal agony

Punished to walk the fields of this so called life.

Overspoeld door duisternis, ben ik nog steeds onderweg

Maar ik verlang naar het einde om te como

Elke stap is een marteling

Ik loop al een lange tijd

En ik kan het einde nog niet zien

Rivieren van bloed kruisen het en dragen levenloze lichamen weg

Ik moet echter doorgaan ... een eeuwige verdoemenis.

Wat me voor altijd lijkt te achtervolgen

Bij elke beurt vind ik verdriet, pijn en depressie

Waardoor ik mijn pad haat

Bij elke bocht steek ik aan het einde van mijn weg,

Velen eindigden hun weg, velen niet,

Maar ik ben gedwongen om door te gaan, eeuwige pijn

Gestraft om de velden van dit zogenaamde leven te bewandelen.